بياورد مانند تزويج بعد از عده است؛ پس در آن، صور چهارگانه گذشته حتى صورت آخرى مى‌آيد و صورت آخرى آن است كه الحاق آن به هر دو ممكن باشد پس در اينجا هم به آخرى ملحق مى‌شود.

مسأله 8- اگر در تحت زوجى باشد پس او را شخص ديگرى وطى به شبهه نمايد و بچه بياورد پس اگر الحاق آن، تنها به يكى از آن‌ها ممكن باشد، به او ملحق مى‌شود. و اگر الحاق آن به آن‌ها ممكن نباشد از هر دو منتفى مى‌شود. و اگر الحاق آن به هر كدام آن‌ها امكان داشته باشد بين آن‌ها قرعه كشيده مى‌شود.

احكام ولادت و ملحقات آن‌

براى ولادت و مولود سنت‌ها و آدابى است كه بعضى از آن‌ها واجب و بعضى از آن‌ها مستحب مى‌باشد و ما مهمّات آن‌ها را ذكر مى‌كنيم.

مسأله 1- واجب است كه در شئون زن در وقت وضع حملش، فقط زن‌ها دخالت كنند، نه مردان، در صورتى كه مستلزم اطلاع آن‌ها بر آنچه كه بر آن‌ها حرام است باشد، مگر اينكه زنان نباشند و ضرورت به اينجا برساند. البته نسبت به زوج آن زن اشكالى نيست؛ اگر چه زنان وجود داشته باشند.

مسأله 2- مستحب است غسل مولود در وقت وضع آن در صورت ايمن بودن از ضرر؛ و گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ او؛ و برداشتن كام او با آب فرات و تربت سيد الشهداء عليه السلام؛ و قرار دادن نام خوب براى او؛ زيرا اين از حق فرزند بر پدر است و افضل اسم‌ها آن است كه متضمن معناى عبوديت براى خداى جلّ شأنه باشد مانند عبد الله و عبد الرحيم و عبد الرحمن و مانند اين‌ها و بعد از آن‌ها اسم‌هاى پيغمبران و ائمه عليهم السلام است و افضل آن‌ها محمّد است، بلكه براى كسى كه چهار فرزند دارد ترك اسم محمّد مكروه است و اگر اسم او محمّد است مكروه است كه كنيه‌اش را أبو القاسم بگذارد.

و مستحب است كه سر فرزند را روز هفتم بتراشد و به مقدار وزن موى او طلا يا نقره صدقه بدهد. و مكروه است كه يك جاى سرش را بتراشد و يك جاى ديگر را نتراشد.

مسأله 3- به هنگام ولادت بچه، وليمه مستحب است و آن يكى از پنج موردى است كه‌