شب جزء نفاس است ولى از ده روز حساب نمى‌شود و اگر زايمان در وسط روز باشد تا وسط روز يازدهم تلفيق شده و نفاس مى‌باشد و اگر دوقلو زاييد، ابتداى نفاس زن بعد از جدا شدن بچه اول است همان طور كه اول ده روز از وقت جدا شدن بچه دوم است.

مسأله 1- اگر خون زايمان سر ده روز يا قبل از آن قطع شود تمام اين خونى كه ديده است نفاس است؛ چه تمام ده روز را خون ببيند و يا بعضش را و چه در حيض داراى عادت باشد يا نه. و (در اين ده روز) پاكى كه بين دو خون يا چند خون واقع مى‌شود بنابر اقوى در حكم نفاس است، بنا بر اين اگر بعد از زايمان يك روز خون ببيند و قطع شود سپس روز دهم ببيند، همه ده روز نفاس است و همچنين است اگر يك روز در ميان تا روز دهم خون ببيند و اگر پس از زايمان جز روز دهم خون نبيند، فقط همان روز دهم نفاس است و روزهاى پاكى قبل از روز دهم تماماً طهر مى‌باشند و اگر روز سوم و دهم زايمان خون ديد نفاس او هشت روز است.

مسأله 2- اگر بعد از زايمان، ده روز خون ديد و پس از ده روز نيز خون ادامه پيدا كرد، در صورتى كه در حيض صاحب عادت عدديه باشد بايد نفاسش را به اندازه روزهاى حيضش قرار دهد- چه عادتش ده روز باشد يا كمتر- و بعد از آن كارهاى مستحاضه را انجام دهد. و اما اگر در حيض صاحب عادت نباشد بايد نفاسش را ده روز قرار داده و بعد از آن، كارهاى مستحاضه را انجام دهد؛ اگر چه تا روز هجدهم سزاوار نيست احتياط در جمع بين وظايف زن نفساء (صاحب نفاس) و مستحاضه را ترك نمايد.

مسأله 3- بايد بين نفاس و حيضى كه بعد از نفاس است، اقل طهر- كه ده روز است- فاصله بيفتد، پس اگر از وقت زايمان تا روز هفتم خون ببيند سپس بعد از روز دهم سه روز يا بيشتر خون ببيند حيض نيست بلكه استحاضه است؛ گرچه احتياط (مستحب) در صورتى كه صاحب عادت نباشد- همان طور كه گذشت- آن است كه تا روز هجدهم بين وظايف نفساء و مستحاضه جمع نمايد. ولى فاصله شدن اقل طهر بين نفاس و حيض قبل از آن بنابر اقوى لازم نيست، بنا بر اين اگر قبل از زايمان سه روز يا بيشتر خون ببيند- چه متصل به زايمان و يا به فاصله كمتر از ده روز باشد- حيض است خصوصاً اگر در وقت عادت باشد.