كفّاره نيست اگر چه فعل حرام انجام داده است.

چهاردهم: پوشيدن زن زيور را براى زينت،

پس اگر زينت باشد احتياط (واجب) ترك آن است اگر چه قصد زينت ننمايد، بلكه حرمت آن خالى از قوت نيست، ولى زيورى كه قبل از احرام عادت به آن داشته است اشكال ندارد و بيرون آوردن آن واجب نيست، ليكن نشان دادن آن به مردان حتى شوهرش بر او حرام است و در پوشيدن زيورها كفّاره نيست اگر چه فعل حرام انجام داده است.

پانزدهم: روغن ماليدن؛

اگر چه داراى بوى خوش نباشد؛ بلكه ماليدن روغنى كه داراى بوى خوش است قبل از احرام، در صورتى كه بوى آن تا وقت احرام باقى مى‌ماند جايز نيست، ولى در صورت اضطرار، ماليدن روغن اشكالى ندارد. و خوردن روغنى كه داراى بوى خوش نيست اشكالى ندارد. و اگر روغن داراى بوى خوش باشد كفّاره‌اش يك گوسفند است حتى براى كسى كه اضطرار به آن دارد. و اگر داراى بوى خوش نباشد چيزى بر او نيست.

شانزدهم: ازاله (برطرف نمودن) مو؛

زياد و كم آن حتى يك مو از سر و ريش و بقيه بدن، چه با تراشيدن يا كندن يا غير آن‌ها به هر نحوى كه باشد و لو اينكه با استعمال «نوره» باشد، چه مو را از (بدن) خود ازاله كند يا از غير خودش و لو اينكه آن ديگرى محل باشد.

مسأله 28- به جهت ضرورت، ازاله مو اشكالى ندارد، مانند جلوگيرى از شپش و اذيت رساندن مو به چشم مثلًا و مويى كه در حال وضو يا غسل بدون قصد ازاله آن، مى‌افتد اشكالى ندارد.

مسأله 29- كفّاره تراشيدن سر اگر غير ضرورى باشد بنابر احتياط (واجب) يك گوسفند است، بلكه وجوب اين كفّاره بعيد نيست. و اگر تراشيدن آن به خاطر ناچارى باشد (كفّاره‌اش) دوازده مدّ طعام به شش فقير كه به هركدامشان دو مدّ داده شود، يا ذبح يك گوسفند يا روزه سه روز است و احتياط (واجب) آن است كه در ازاله موى سر كه با تراشيدن نباشد كفّاره تراشيدن باشد.

مسأله 30- كفّاره كندن موى زير هر دو بغل يك گوسفند است و احتياط (واجب) آن‌