روزه‌هاى مستحبى‌

روزه‌هايى كه مستحب مؤكّد است چند روزه است:

از آن جمله است: روزه سه روز از هر ماه و بهترين كيفيت آن، اين است كه اوّلين پنجشنبه ماه و آخرين پنجشنبه ماه و اوّلين چهارشنبه از دهه دوم ماه باشد.

و از آن جمله است: ايام البيض و آن، سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه است.

و از آن جمله است: روز غدير، و آن هيجدهم ذى حجه است.

و از آن جمله است: روز ولادت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و آن هفدهم ربيع الاول است.

و از آن جمله است: روز مبعث پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و آن بيست و هفتم رجب است.

و از آن جمله است: روز دحو الارض و آن بيست و پنجم ذى‌قعده است.

و از آن جمله است: روز عرفه براى كسى كه روزه موجب ضعف او در خواندن دعاهايى كه تصميم خواندن آن‌ها را گرفته است نشود و اول ماه به طورى ثابت باشد كه احتمال واقع شدن روزه را در روز عيد ندهد.

و از آن جمله است: روز مباهله و آن بيست و چهارم ذى حجه است، و اين روز را به قصد قربت مطلقه و به خاطر شكر اينكه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم فضيلت بزرگى از فضايل مولايمان امير المؤمنين عليه السلام را آشكار فرموده است روزه مى‌گيرد.

و از آن جمله است: هر پنجشنبه و جمعه.

و از آن جمله است: اول ماه ذى حجه تا روز نهم.

و از آن جمله است: ماه رجب و شعبان؛ تمام يا بعض آن، اگر چه از هر كدام يك روز باشد.

و از آن جمله است: روز نوروز.

و از آن جمله است: روز اول محرّم و سوم آن.

روزه‌هاى مكروه‌

(روزه‌هاى مكروه عبارت است از:) روزه مستحبى ميهمان بدون اذن ميزبان و همچنين با نهى او كه احتياط (مستحب) ترك روزه است، حتى در صورتى كه اذن نگرفته باشد. و روزه مستحبى فرزند، بدون اذن پدرش اگر اسباب اذيّت پدر- به خاطر محبت به فرزندش- نشود.