مسأله 5- اگر مسلمان، گوشت يا پيه يا پوست را از كافر يا از بازار كفار بگيرد و نداند كه از حيوانى است كه خون جهنده دارد يا از غير آن- مثل ماهى و مانند آن- اگر چه ذبح شرعى شدن آن را احراز نكند، محكوم به طهارت است ولى نماز در آن جايز نيست.

مسأله 6- اگر چيزى از كفار يا از بازار آن‌ها گرفته شود و معلوم نباشد كه از اجزاى حيوان است يا از غير حيوان، مادامى‌كه ملاقات آن با نجاست سرايت‌كننده معلوم نباشد، محكوم به طهارت است، بلكه نماز هم در آن صحيح است و از اين قبيل است پلاستيك و شمعى كه اين زمان‌ها از بلاد كفار آورده مى‌شود براى كسى كه از حقيقت آن‌ها اطلاع ندارد (پاك مى‌باشند).

پنجم: خون حيوانى كه خون جهنده دارد

بر خلاف خون غير آن- مانند ماهى، پشه، شپش و كك- كه پاك است. و خونى كه معلوم نيست از كدام قسم از اين دو خون است محكوم به طهارت است. و بنابر احتياط (واجب) از خون بسته‌اى كه از منى به خون تبديل شده حتى بنابر احتياط (مستحب) از خون بسته در تخم مرغ بايد اجتناب نمود؛ اگر چه پاك بودن آن در تخم مرغ خالى از رجحان نيست و بنابر اقوى خونى كه در داخل تخم مرغ است پاك مى‌باشد اگر چه احتياط (مستحب) آن است كه از آن بلكه از هر چه كه داخل تخم مرغ است، اجتناب شود، مگر اينكه خون در داخل رگى يا زير پوستى كه حائل بين خون و بقيه تخم مرغ است باشد.

مسأله 7- خون باقى‌مانده در حيوان بعد از ذبح شرعى، چنانچه آن حيوان حرام گوشت باشد احتياط (واجب) اجتناب از آن است و اگر حرام گوشت نباشد و خون به مقدار عادى بعد از ذبح يا نحر بيرون آمده باشد پاك است؛ بدون آن‌كه فرقى بين خون‌هاى باقى‌مانده در شكم يا در گوشت يا در رگ‌ها يا در قلب يا در جگر حيوان باشد- در صورتى كه اين خون با نجاست وسيله ذبح (مثل چاقو) و غير آن، نجس نشده باشد- و همچنين است خون باقى‌مانده در اجزايى كه از حيوان حلال گوشت، خوردن آن‌ها حرام است اگر چه احتياط (مستحب) آن است كه از آن اجتناب شود. و خونى كه از جاى سر بريدن حيوان حلال گوشت به خاطر نفس كشيدن يا به خاطر بالاتر قرار گرفتن سر آن، به داخل بر مى‌گردد، جزء خون باقى‌مانده كه پاك مى‌باشد نيست (بلكه نجس است). و