خوردن خون باقى‌مانده پاك، حرام است مگر آن‌كه در آبگوشت و مانند آن مستهلك شود يا آن‌كه در گوشت به صورتى باشد كه جزء آن حساب شود.

مسأله 8- چيزى كه معلوم نيست خون است يا چيز ديگر پاك است مانند زردابه‌اى كه از زخم خارج مى‌شود و معلوم نيست كه خون است يا نه و يا آن‌كه به علت تاريكى يا كورى يا غير اين‌ها، شك كند كه چيزى كه از او خارج شده خون است يا چرك زخم و تحقيق واجب نيست. و همچنين است اگر معلوم نباشد كه خون از حيوانى است كه خون جهنده دارد يا نه؛ چه از اين جهت كه حال و وضعيت حيوان معلوم نيست مانند مار و چه از اين جهت كه خود خون معلوم نيست كه مثلًا از گوسفند است يا از ماهى، بنا بر اين اگر كسى در جامه‌اش خونى ببيند و نداند كه اين خون از او است يا از پشه و يا از كك، محكوم به طهارت است.

مسأله 9- خونى كه از بين دندان‌ها بيرون مى‌آيد نجس و بلعيدن آن حرام است و اگر در آب دهان مستهلك شود پاك مى‌شود و بلعيدن آن جايز است و تطهير دهان با مضمضه و مانند آن واجب نيست.

مسأله 10- خونى كه به خاطر كوبيده شدن، زير ناخن‌ها يا پوست، سفت مى‌شود (خون‌مردگى) در صورتى كه با پاره شدن پوست و مانند آن، آشكار شود نجس است، مگر آن‌كه استحاله شدن آن معلوم شود، بنا بر اين اگر پوست پاره شود و آب به آن (خون بسته) برسد نجس مى‌شود و وضو يا غسل با آن اشكال دارد، پس اگر حرجى ندارد واجب است آن را بيرون آورد، و در صورت داشتن حرج بايد روى آن چيزى مثل جبيره بگذارد و بر آن مسح نمايد، يا با فرو بردن آن در آبى كه به ملاقات نجاست نجس نمى‌شود مانند كر و جارى وضو بگيرد و غسل نمايد و اين در صورتى است كه از اول بداند خون سفت شده است، اما اگر احتمال بدهد كه گوشت بوده و با كوفتگى مانند خون شده است، پاك مى‌باشد.

ششم و هفتم: سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مى‌كنند

كه خود اين‌ها و لعاب دهان و تمام اجزاى اين‌ها اگر چه از چيزهايى باشند كه حيات در آن‌ها حلول نمى‌كند مثل مو و