وقت خريد حساب شود، يا قيمت آخر سال و آيا اين دو مورد مثل هم است يا فرق دارد؟

بسمه تعالى، زمين خريده شده با پول غير مخمس در صورتى كه حاكم شرع معامله را اجازه كند به قيمت فعلى متعلق خمس است، و در مورد دوم اگر براى تجارت است ترقى قيمت در آخر سال خمس دارد.

2. افرادى سال‌ها به حج مشرف شده و با توجه به اختلاف يك روز بين مثلًا ايران و حجاز در مناسك در مسائل تقيّه- هيچ وقت قطع به مخالفت حاصل نمى‌شود ...- اعمالى را در روزهاى معلوم به متابعت آن‌ها انجام داده و حال متوجه شده كه مى‌فرماييد در اعمال منى تقيّه نيست و بايد وظيفه ديگرى انجام دهد حقيقت را روشن و معلوم بداريد كه وظيفه نسبت به گذشته چيست مخصوصاً در صورتى كه حج نيابتى بوده است چه كند؟

بسمه تعالى، اعمالى را كه مى‌توانست در وقت مقرر بدون تقيّه انجام دهد اگر پيش از وقت انجام داده صحيح نيست و بايد در همان سال و اگر وقت گذشت در سال بعد اعاده كند، ولى اگر در حين عمل به توهّم آن‌كه وقت است با قصد قربت انجام داده و بعداً شك كرده كه در وقت بوده يا پيش از وقت محكوم به صحت است.

3. ذبح در مذبح جديد و رمى در قسمت فوقانى جمرات به نظر مبارك صحيح است يا خير؟

بسمه تعالى، اگر ذبح در منى ميسور نباشد در مكان فعلى با رعايت الاقرب فالاقرب صحيح و مجزى است و رمى از طبقه فوقانى اگر بلندى مفرط نباشد مجزى است.

4. مسأله‌گويى به حجاج گفته كه در بيتوته در منى وظيفه اين است كه يا اول شب تا نصف شب در منى باشيد، يا از نصف شب تا صبح و اتفاقاً خودش و جمعى چند سال چنين عمل مى‌كردند، عصر عيد مكه مى‌آمدند و تا اعمال را انجام مى‌دادند و مراجعت مى‌كردند به منى همين قدر مى‌شد كه نصف شب نشده وارد منى مى‌شدند و حال متوجه شده كه نظر مبارك شما نسبت به اين قسم احتياط دادن كفاره است. آيا اولًا اين كفاره لازم است يا خير؟ و ثانياً تكليف مسأله‌گو با ديگران چيست و آيا رجوع به غير شما در اين‌گونه موارد مسقط كفاره مى‌شود يا نه؟

بسمه تعالى، در مفروض سؤال احتياط واجب دادن كفاره است و مسأله‌گو ضامن كفاره ديگران نيست ليكن بايد مسأله را براى كسانى كه اشتباه براى آن‌ها نقل كرده بيان كند و رجوع بعد از عمل مسقط كفاره نيست.