ترشحات ناشى از حركت و تردد و قدم زدن و رفت و آمد وسايل نقليه نيز بر بدن و لباس مى‌نشيند. حال اگر خواسته باشيم اجتناب كنيم، اين كار امكان ندارد. به دليل اين‌كه زندگى انسان فلج مى‌شود و كارها متوقف و اصلًا نمى‌توانيم در چنين روزهايى به بيرون بياييم و قدم بزنيم يا از وسايل نقليه استفاده كنيم. گذشته از آن بايد هميشه به آب‌كشى بدن و لباس و كفش و از اين قبيل كارها بپردازيم و از اصلِ اسلام و محتواى معنوى و روحانى آن باز مى‌مانيم.

حضرت آيت اللَّه! لطفاً تكليف شرعى ما را بيان فرموده و راهنمايى‌مان فرماييد.

امكان دارد كه در جواب بفرماييد: «چون به چشم خود حيوان را در حال رفت و آمد نديديد، پس يقين حاصل نشد»؛ اما عرض بنده اين است كه مسأله روشن است.

مخصوصاً در تهران معمولًا در محلات و كوچه‌ها اين حيوان ديده مى‌شود و خلاصه از همان پياده‌رو و كوچه و خيابانى عبور مى‌كند، كه انسان‌ها و وسايل نقليه مى‌گذرند.

خواهشمند است تأكيد فرماييد جواب را هرچه سريع‌تر ارسال نمايند تا از بلاتكليفى خارج شويم. البته در رابطه با نجاسات، مسائلى از اين قبيل فراوان مطرح مى‌شود كه كار مسلمان‌ها و كسانى را كه مى‌خواهند به وظيفه شرعى خود عمل كنند واقعاً بسيار مشكل مى‌كند و زندگى بسيار مشكل مى‌گردد و اين، خداى ناخواسته شايد باعث شود كه انسان از دين زده شود و يك حالت خستگى و ملالت به او دست دهد. در حالى كه ما همه اميد داريم در راه اسلام فدا شويم و اين دين سرتاسر جهان را فرابگيرد، چرا كه سعادت واقعى در پياده شدن احكام اسلام است. با تشكر؛ والسّلام‌

بسمه تعالى، تا يقين به نجاست رطوبتى كه به داخل منزل يا به لباس رسيده، نداشته باشيد، حكم به طهارت مى‌شود و از وسوسه بايد اجتناب نماييد و تحقيق لازم نيست.