مقدِّمةٌ

بايد دانست كه نويسنده در نظر ندارد كه بحث در اطراف جهات علميّه اين حديث شريف كند؛ به جهاتى:

اوّل: قصور باع و قلَّة اطلاع در اين ميدان.

دوم: آن كه شُرّاح «كافى» شريف‌ [1]- كه از اعاظم علماء و افاخم فضلاء و زبده محققين و قدوه مُدَقّقين و اساتيذ علم و ايقان و اساطين فلسفه و عرفانند- براى كسى جاى كلام نگذاشتند و در هر رشته‌اى دست أخلاف را از رشته سخن كوتاه نمودند،-

جَزاهُمُ اللّهُ عَنِ الإسْلامِ خَيْراً.

[1] بر كتاب كافى، شروح و حواشى بسيار نوشته شده است كه مشهورترين آنها عبارتند از:

الف: تعليقه حكيم الهى مير داماد.

ب: شرح صدر الحكماء صدر الدّين شيرازى معروف به مولى صدرا.

ج: شرح مولى محمّد محسن فيض كاشانى كه وافي نام دارد.

د: شرح مولى محمّد صالح مازندرانى كه شرح جامع الاصول نام دارد.

ه: شرح علّامه مولى محمّد باقر مجلسى كه مرآة العقول نام دارد.

براى آگاهى بيشتر نگاه كنيد: الذريعة، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج 13، ص 100- 94.