پس از آن، قرار داد از براى عقل هفتاد و پنج لشكر. چون جهل ديد آنچه را كه حق به او اكرام كرد عقل را و آنچه را عطا فرمود به او، عداوت او را در نهاد خود گرفت.

پس جهل گفت: اى پروردگار! اين آفريده‌اى است مثل من؛ آفريدى او را و تكريمش فرمودى و قوّتش دادى و من ضد اويم و نيست براى من توانائى به او.

به من نيز عطا كن از لشكر، مثل آنچه به او عطا فرمودى.

فرمود: آرى. پس اگر بعد از اين گناه كردى، تو و جند تو را از رحمت خود خارج كنم. گفت: راضى شدم. پس عطا فرمود به او هفتاد و پنج لشكر.

بعد حضرت صادق [عليه السلام‌] شروع فرمود به شمارش جُند عقل و جهل كه پس از اين به تفصيل- ان شاء اللّه- به بيان آنها پردازيم و ما ناچار، بر خلاف ميثاق خود كه در اوّل اين رساله اشارت به آن نموديم، كه تعرّض به مطالب علميّه نكنيم، به بعض نكات علميه صدر اين حديث- كه جز اين طريق راهى ندارد- با اختصار و اجمال اشارتى مى‌نمائيم.