الْأكْبَر الْأَقْدَم مُحَمَّدِ بْنِ يَعْقُوبَ الْكُلَيْني‌ [1] رِضْوانُ اللّهِ عَلَيْهِ فِي جامِعِهِ الْكافِي‌ [2]

[1] محمّد بن يعقوب بن اسحاق كلينى، مُكنّى به أبو جعفر و مُلقّب به ثقة الاسلام، از أوثق اصحاب اماميّه و أثبت ايشان در نقل حديث بوده، و در عصر غيبت صُغرى ميزيسته، و به سال 329 هجرى در بغداد، چشم از جهان فرو بسته، و در باب الكوفة به خاك سپرده شده است.

(رجال النجاشي: ص 278، رقم 1026).

[2] كتاب كافى يكى از با ارزش‌ترين كتابهاى چهارگانه حديثى و از جوامع اصلى است كه بر آن اعتماد مى‌شود. كافى كتابى است كه همانند آن در جمع‌آورى روايات و احاديث منقول از اهل بيت رسول اللَّه (صلّى اللَّه عليه و آله) نوشته نشده است. ثقة الاسلام كُلَيْنى، كافى را در عصر غيبت صُغراى امام زمان حجة بن الحسن (عليه السلام و عجّل اللَّه فرجه) در مدّت 20 سال نوشته است كه مشتمل بر 34 كتاب، 326 باب و شانزده هزار حديث مى‌باشد و داراى سه بخش اصلى است كه عبارتند از: اصول، فروع و روضه، و بهمين جهت مورد مراجعه صاحبان علوم عقايد و توحيد، اخلاق و فقه مى‌باشد. بر كافى شروح و حواشى بسيار نوشته شده كه از آن ميان، شرح علّامه مولى محمّد باقر مجلسى بنام «مرآة العقول» بر تمام كتاب نوشته شده است. (الذريعة، ج 17، ص 465).