مقصد سوم در بيان «تصديق» و ضد آن است كه «جحود» است‌

و در آن دو فصل است:

فصل اول [مقصود از تصديق و جحود]

بدان كه تصديق در اين مقام، عبارت از قبول حق و اعتقاد ثابت جازم به آن است؛ چنانچه جحود عبارت از انكار حق و ردّ آن و خاضع نشدن براى آن است.

و تصديق از جنود عقل و راجع به فطرت مخموره است؛ چنانچه انكار از جنود جهل و مربوط به فطرت محجوبه است.

و تفصيل اين اجمال آن كه چون فطرت انسانى به دست قدرت جمال و جلال حق- جلّ و علا- تخمير شده، و از عالم طهارت و قدس نازل شده است، در اول فطرت و خلقت نورانى و صيقلى است. و چون وجهه آن به عالم غيب‌