كه من فقط يك موعظه به شما مى‌كنم: «موعظه كن» خداى تبارك و تعالى است، آنكه اين موعظه را رسانده رسول خدا- صلى اللَّه عليه و آله و سلم- است، آن كتابى كه توى آن اين موعظه ثبت شده است قرآن، اين اسنادش؛ مى‌فرمايد من يك، فقط يك موعظه مى‌كنم و آن اين است كه براى خدا قيام كنيد، براى خدا قيام كنيد. هم قيام كنيد، هم قيامتان براى خدا باشد. اگر بخواهيد قيام شما يك قيامِ مُثْمِر باشد، نتيجه داشته باشد قيامتان، منتهى به تفكيك و تجزيه و امثال ذلك نشود، تمام وجهه همت شما يك نقطه باشد و آن هم يك نقطه ماوراى عالم طبيعت؛ يك نقطه غير متناهى در همه چيز؛ همه توجه به او داشته باشيد. اگر يك همچو مطلبى شد، آن وقت قيام شما و نهضت شما يك نهضت اسلامى سالم، دوام دار. آن طور نيست كه ... براى اينكه پشتوانه‌اش دائم است؛ چيزى كه پشتوانه‌اش دائم است، دائم است.

تأكيد بر موعظه خداوند

من اين موعظه خداى تبارك و تعالى به لسان قرآن را دارم به شما مى‌رسانم. اين موعظه به ما مى‌فهماند به اينكه بايد وحدت كلمه داشته باشيم؛ وجهه ما يك چيز باشد: «اللَّه»، أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ‌، قيام للَّه. ديگر نمى‌تواند كه يك كسى يك طرف برود، يك كسى يك طرف ديگر. اگر ديديد كه در يك قيامى دسته دسته و حزب شد و حزبْ حزب و جبهه جبهه شد، بدانيد خدا در كار نيست. اگر همه با هم متوجه به يك نقطه [باشند] ... دعوت به وحدت كلمه است، به وحدت عقيده است. وحدت عقيده وحدت كلمه مى‌آورد، وحدت عمل مى‌آورد. إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ؛ يك موعظه فقط، فقط يك موعظه. توى اين موعظه همه چيز هست. شما اين يك موعظه را گوش كنيد، عمل كنيد، همه چيز شما در اين يك موعظه هست. موعظه خداست، آن هم فقط يك موعظه. همه چيزهايى كه شما تصور بكنيد توى اين يك كلمه [هست‌]. اينكه قرآن معجزه است براى اين چيزهاست كه سه تا چهار تا كلمه تمام حيثيات بشر را اداره مى‌كند. أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى‌ وَ فُرادى‌. قيام اگر قيامِ للَّهِ شد، همه چيز متمركز مى‌شود در همان الوهيت. و اين قيام شما چون‌