سخنرانى [در جمع ايرانيان مقيم خارج درباره ضرورت حفظ وحدت‌]

زمان: 3 دى 1357/ 23 محرّم 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: ضرورت حفظ وحدت و پرهيز از تفرقه‌

حضار: دانشجويان و ايرانيان مقيم خارج‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

اظهار تأسف از حمايت دولتهاى اسلامى از شاه‌

من از دو جهت تأسف دارم: يك جهت اينكه با اين همه خونريزيها كه در ايران مى‌شود، چنانكه در مشهد و بسيارى از جاهاى ديگر كشتار شده است، زخميهاى زياد داريم. همين امروز باز يك برخوردهايى بوده است در بلاد، و در عين حال باز اين دولتها، دولتهاى استفاده‌چى‌اى كه پشتيبانى اظهار مى‌كنند، و دولتهاى ديگرى مثل دولتهاى اسلامى، تا كنون از طرف دولتها پشتيبانى نسبت به ملت ايران اظهار نشده است. از ملتها شده است لكن از دولتها تا كنون هيچ اظهار پشتيبانى از ملت ايران نشده است. و اين بسيار موجب تأسف است كه دولتهايى خودشان را به اسم دولت اسلامى معرفى مى‌كنند و مع ذلك در طول يك سال و بيشتر كه ايران در خاك و خون كشيده شده است به دست عمال شاه، آنها اظهار پشتيبانى نكردند از ملت؛ بلكه بعضى آنها اظهار پشتيبانى از دولت هم كرده‌اند! پشتيبانى از شاه را هم بعضى از آنها اعلام كرده‌اند. و اين موجب بسيارْ تأسف ماست.

هشدار در مورد اختلافها و جناح‌بنديها

تأسف ديگرى كه بيشتر از اين است اين است كه در عين حال كه شاه و طرفدارهاى شاه تشبثات زياد مى‌كنند و به هر چيز مى‌توانند متوسل مى‌شوند براى نجات، مع الأسف در بين جناح مقابل- كه جناح خلق و اسلام است- مى‌بينيم كه بعض اختلافات ايجاد مى‌شود. من حالا بايد عرض كنم كه اصل اين احزابى كه در ايران از صدر مشروطيت پيدا