سخنرانى [در جمع ايرانيان مقيم خارج (كمك به سربازان فرارى و اعتصاب كنندگان)]
زمان: 1 دى 1357/ 21 محرّم 1399
مكان: فرانسه، نوفل لوشاتو
موضوع: تكليف ملت در پناه دادن به سربازان فرارى و كمك به اعتصاب كنندگان- فرهنگ استعمارى سلسله پهلوى
حضار: دانشجويان و ايرانيان مقيم خارج
اعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
توصيه به مردم درباره سربازان فرارى
به طور استثنا امشب چند كلمهاى گفتند من صحبت كنم، ولى وقتهاى ديگر همان روز يكشنبه خدمت مىرسيم. [1] ما كه اعلام كرديم كه دولت ايران غير رسمى است و مخالف با قوانين است، هم مخالف با قانون شرع است و هم مخالف با قانون اساسى است، بنا بر اين كليه چيزهايى كه مربوط به دولت و براى اعانت دولت است، بايد مردم از آن اجتناب كنند. و ما به سربازها گفتيم كه- دستور داديم كه- فرار كنند [2] براى اينكه خدمت در اين دستگاه خدمت به ظلم است، و آنها هم بسيارىشان فرار كردند؛ لكن بعض مشكلات پيدا شده است. اينها بسيارىشان فقيرند و مكان هم ندارند از باب اينكه اگر بخواهند در مكانهاى خودشان بروند مورد تجاوز دولت واقع مىشوند و آنها را مىگيرند، از اين جهت آنها نمىتوانند در منازل خودشان بروند؛ مردم در هر جا كه هستند مكلفند به اينكه اينها را پناه بدهند؛ هم مخارجشان را بدهند و هم منزلى محقر براى اينها، به طورى كه معلوم نشود كه اينها كجا هستند، مردم مكلفند كه اين كار را بكنند.
[1] از اواخر دى ماه 57 به دليل فشردگى برنامهها، ديدار عمومى و سخنرانى امام در روزهاى يكشنبه (تعطيل عمومى در اروپا) تعيين شد.
[2] در اعلاميه روز اول محرّم 1399 ه. ق. (11/ 9/ 57): «... من از سربازان سراسر كشور خواستارم كه از سربازخانهها فرار كنند.»