مى‌خواهد ادامه بدهد، منافع يك ملت بزرگ را همه را از دست مى‌دهد و هيچ فكر آتيه اين مملكت نيست و فكر حال اين مملكت هم نيست. خوب تو چرا اين حرف را مى‌زنى كه مى‌دانى؟ جز اين است كه مى‌خواهى اغفال كنى؟ خوب كى را اغفال كنى؟ اهل مملكت خود ما را اغفال كنى؟ خوب مملكت ما مى‌دانند كه الآن آرامشى در كار نيست؛ مى‌دانند كه استقلالى ما نداريم.

«اراذل» در منطق كارتر

يك روز مى‌گويد كه يك آزادى «تندى» به مردم دادند و از اين جهت كه آزادىِ تند است، مردم به هياهو درآمدند! من نمى‌دانم اين حرفها، آدم چطور جواب اين حرفها را بدهد. خوب اگر يك آدم عادى بود، آدم مى‌گفت خوب نامربوط گفته ولش كن! اما يك كسى است كه مى‌خواهد با اين حرفها تبليغ كند، مى‌خواهد با اين حرفها حكومت شاه را حفظ بكند. بعد دنبالش آن حرفى كه هر انسانى را- هر انسانى را ناراحت مى‌كند؛ كه يك آدم يك سر و دو گوشى كه هوشش سر جايش است- باز ديوانه نشده است- مى‌گويد كه ما نمى‌توانيم ببينيم كه «اراذل پست» اين سلطنت را ساقط بكنند! [1] سى و پنج ميليون جمعيت مُسْلم كه ايستاده‌اند و مى‌گويند كه ما مى‌خواهيم آزاد باشيم، ما مى‌خواهيم مستقل باشيم! آزادى و استقلال طلبى، اراذلى و پستى است؟! شما كه مى‌گوييد كه آزاد كردند شما را و شما به واسطه آزادى يك همچو حرفى مى‌زنيد، مردم ايران آزاد هستند؟! مطبوعات ايران الآن آزاد است؟! پس چرا تعطيل است مطبوعات؟ اگر اينها آزادند چرا براى اينكه سانسور نباشد الآن همه مطبوعات ايران تعطيل است؟ مخابرات ايران چرا تعطيل است؟ همه چيز ايران الآن تعطيل است، هر اداره‌اى كه برويد تعطيل است، خوب چرا؟ چرا مطبوعات ايران الآن تعطيل است؟ خوب، اين را از آقاى كارتر بپرسيم كه چرا مطبوعات ايران الآن تعطيل است؟ مطبوعات ايران هم به واسطه اينكه يك مردم اراذل پستى هستند تعطيل كردند؟! و چاپخانه‌ها هم هيچ روزنامه‌اى را

[1] اشاره به سخنان كارتر.