ديدند و اينجا آمدند و به آنها عرضه داشتند، اينها هم مكلفند كه از آنها همراهى بكنند.

اين طور است اسلام كه اجتماعاتش اجتماعات سياسى است در عين حالى كه عبادت است. نماز جماعت را انسان خيال مى‌كند خوب يك عبادتى است كه با هم جمع مى‌شوند و يك نمازى را مى‌خوانند؛ لكن در اين نماز جماعتها مسائل سياسى بايد طرح بشود. يعنى آن كسى كه هفته‌اى يك دفعه در منبر مى‌رود و نماز جمعه مى‌خواند و منبر مى‌رود و خطبه مى‌خواند، بايد مسائل سياسى مسلمين را در آنجا طرح بكند و بگويد؛ و آن چيزهايى كه- مثلًا اشتباهاتى كه- از دولتها واقع مى‌شود، در آنجا طرح بشود و مردم را هدايت كند به هم زندگى‌شان و هم مبدأشان و هم معادشان و هم چيزهايى كه در زندگى لازم دارند.

تكليف همگانى تبليغ و معرفى نهضت به جهانيان‌

و در هر صورت، حالا كه مملكت ايران جورى شده است كه از عبادات مردم هم حالا با سرنيزه جلو مى‌گيرند! امروز نگذاشتند كه در قم اين فريضه الهى به جا بيايد. در جاهاى ديگر هم همين طور اشتباه اينها. حالا تمام اخبار به ما نرسيده است لكن خيلى- در بسيارى از جاها كشتار بوده است و مردم را با سرنيزه جواب داده‌اند. و جواب اشخاصى كه مى‌گويند كه آقا مخازن ما را نده به ديگران، جواب اشخاصى كه مى‌گويند ما آزادى مى‌خواهيم، اين قدر اختناق پنجاه ساله ما را خفه كرد، جواب اشخاصى كه مى‌گويند كه ما استقلال مى‌خواهيم، تو همه مملكت ما را به ديگران دادى، جوابش حالا اين است كه نخست وزير نظامى و وزراى نظامى و حكومت نظامى! و با نظام مى‌خواهد خودش را نگه دارد. از آن طرف چماق به دستها را مى‌ريزد به جان مردم؛ از آن طرف حكومت نظامى را درست مى‌كند! از اين طرف مى‌گويد بايد نظم باشد، از آن طرف خودش شلوغكارى: دستور مى‌دهد كه چماق به دستها را بريزند توى شهر و شهرها را آتش بزنند يا چه بكنند.

اين وضع مملكت ما و اين وضع حكومت شاه و اين وضع زندگى آخر نكبت بار اين مرد خبيث است. و بر همه ماها هست كه به اين مسلمينى كه در ايران هستند كمك بكنيم.