سخنرانى [در جمع ايرانيان مقيم خارج درباره وضعيت عمومى ايران‌]

زمان: 17 آبان 1357/ 7 ذى الحجه 1398

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: حقوق بشر- سياست فروش نفت- و بيان وضعيت عمومى ايران‌

حضار: دانشجويان و ايرانيان مقيم خارج‌ [1]

اعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

حكومت نظامى به نام دموكراسى!

در يكى از روزنامه‌ها بود كه به مجردى كه ... در ايران روى كار آورد، امريكا پشتيبانى خواهد كرد. وقتى اين امر مخالف با طرفدارى امريكا از حقوق بشر بود، سخنگوى كاخ سفيد براى تراشيدن عذر گفت كه اين طرفدارى و آوردن حكومت نظامى براى اين است كه مى‌خواهند دموكراسى در ايران ايجاد كنند! و چون مقدمه اين دموكراسى نصبِ يك حكومتِ نظامى ... در كار باشد و مردم را سر جاى خودشان بنشانند، نظم برقرار كنند، از اين جهت است كه حكومت نظامى آمده است! و علاوه، اين موقت است و بعد از تحقق نظم، اين حكومت تبديل مى‌شود به يك حكومت خوب و ...

اين قضيه اعلاميه حقوق بشر و اين حرفها، اين براى اين است كه دولتهاى ضعيف را اينها با موجّه كردن كار خودشان ببلعند. گمان نشود كه اعلاميه حقوق بشر يك واقعيتى دارد و اين حقوق بشر را اين قدرتهاى بزرگ اصلًا احترام برايش قائل هستند! ما از اعمالشان اين معنا را مى‌توانيم بفهميم كه آيا اينهايى كه اعلاميه حقوق بشر را امضا كردند و طرفدارى كردند، اينها خودشان تا چه اندازه عمل كردند به اين حقوق بشر؟ شما در ايران كه هستيد و ما در ايران كه هستيم مى‌بينيم كه اعلاميه حقوق بشر را امريكا، انگلستان، روسيه- اينها- امضا كردند، ايران هم امضا كرده؛ تا چه حد در ايران اينهايى كه‌

[1] اين سخنرانى در صحيفه نور چاپ نشده است.