جلد چهارم‌

مصاحبه [با روزنامه فيگارو و تشريح اوضاع آينده ايران‌]

زمان: 22 مهر 1357/ 11 ذى القعدة 1398

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: تشريح اوضاع آينده ايران‌

مصاحبه‌كننده: خبرنگار روزنامه فرانسوى فيگارو

[مقدمه خبرنگار:

آيت اللَّه خمينى: «نمى‌توان تا بينهايت سينه‌هاى عريان را جلو لوله تفنگ قرار داد.»

در فاصله نيم ساعت از شهر پاريس، دنياى ديگرى مستقر شده است. آيت اللَّه خمينى كه نامش نشانه‌اى از مخالفت با شاه است، در محوطه كوچكى از حومه پاريس اقامت گزيده است. گشتيهاى ژاندارمرى و اتومبيلهاى مجهز به رادار و پليس شخصى، نزديك بودن محل اقامت او را نشان مى‌دهد. دور منزل مى‌گرديم و جمعيتى پديدار مى‌شود، جمعيتى در حال احترام كه تشكيل شده‌اند از عده‌اى مذهبى و زحمتكشان و دانشجويان ايرانى كه از آلمان، تونس و انگلستان آمده‌اند. هنگام ورود، كفشها را در مى‌آوريم، مثل اينكه وارد يك مسجد بشويم. در يك اتاق كوچك، آيت اللَّه خمينى روى يك تشك نشسته است. اطراف او كاغذها و مقدارى كتاب پراكنده است. به هر حال، آيت اللَّه خمينى ملبس به لباس خاكسترى و عمامه سياه، بدون اينكه صدايش را بلند كند با وقار با ما صحبت مى‌كند]

سؤال: [افكار عمومى درباره مبارزه رقباى رژيم كنونى، از خود سؤال مى‌كنند، آيا اين جنبش مذهبى است كه مى‌خواهد به سنتهاى اسلامى بازگردد؟]

جواب: مخالفين رژيم ايران و قيام كنونى، قربانى تبليغاتى هستند كه آنها را از طبيعت خود بيگانه مى‌سازد. ما وقتى از اسلام صحبت مى‌كنيم، به معنى پشت كردن به ترقى و پيشرفت نيست، بلكه عكس آن صحيح است. به عقيده ما اساساً اسلام يك مذهب ترقيخواه است، ولى ما دشمن رژيمهايى هستيم كه تحت عنوان تجددخواهى، روش ديكتاتورى و ظلم را در پيش مى‌گيرند. اين رژيمها مانند رژيم شاه ايران، پيشرفتهاى انجام شده را از هدف اصلى خود منحرف مى‌كنند و آنها را از چشم مردان و زنانى كه مى‌بايست از آنها استفاده كنند، مى‌اندازند و هر مفهومى را از آنها ساقط مى‌نمايند، و قبل از هر چيز فكر