و جنجال اخير است: اجبار ملت به ورود در حزب نقض قانون اساسى است؛ اجبار مردم به تظاهر در موافقت و پايكوبى و جنجال در امرى كه مخالف خواسته آنهاست نقض قانون اساسى است؛ سلب آزادى مطبوعات و دستگاههاى تبليغاتى و اجبار آنها به تبليغ بر خلاف مصالح كشور نقض قانون اساسى است؛ تجاوز به حقوق مردم و سلب آزاديهاى فردى و اجتماعى نقض قانون اساسى است؛ انتخابات قلابى و تشكيل مجلس فرمايشى محو مشروطيت و نقض قانون اساسى است؛ ايجاد پايگاههاى نظامى و مخابراتى و جاسوسى براى اجانب مخالفت با مشروطيت است؛ مسلط نمودن اجانب و عمال كثيف آنها از قبيل اسرائيل بر بهترين اراضى مملكت و كوتاه كردن دست ملت را از آن نقض قانون اساسى و خيانت به كشور است؛ اجازه سرمايه گذارى به اجانب و مسلط كردن آنها بر تمام شئون مملكت و غارت ذخاير نفتى به اسم «حاكميت ملى» و كوتاه كردن دست ملت از فعاليتهاى اقتصادى خيانت به ملت و نقض قانون اساسى است؛ مصونيت دادن به اجانب و عمال آنها مخالفت با مشروطه و قانون اساسى است؛ و اصولًا دخالت شاه (كه به حسب نص قانون اساسى مقام غير مسئولى است) در امور كشور و قواى مملكت بازگشت به دوران سياه استبداد و نقض قانون اساسى است.

اين شخص باز از انقلاب سفيد دم مى‌زند؛ انقلابى كه موجب سيه بختى ملت شده و مى‌باشد. انقلابى كه جز فلج كردن قواى فعاله ملت اثرى نداشت. انقلابى كه پس از ده سال، خود «شاه» هم قلابى بودن آن را فاش كرد. انقلابى كه مى‌خواهد فرهنگ استعمارى را تا دورترين قرا و قصبات كشانده، و جوانان كشور را آلوده كند. بايد مخالف اين- به اصطلاح- «انقلاب» به شكنجه گاه برود و از حقوق اجتماعى محروم شود. علماى اسلام و محصلين و رجال دين و طبقه دانشگاهى كه با اين نظام پوسيده و دستگاه ظلم و جور و با اين انقلاب رسوا مخالفند، يا «بى‌وطن» هستند و بايد به شكنجه گاه بروند و يا از حقوق اجتماعى محروم مى‌باشند. طبقات بازرگان، زارع و كارگر كه در اين ده سال جز وعده‌هاى پوچ نديده‌اند و از اين پس باز وعده بيشترى مى‌شنوند و با اين انقلاب سياه لعنتى مخالفند، به همان سرنوشت دچار خواهند شد.