بياورند، ما همين هستيم. اگر بنا شد كه كودتا كنند، يك نظامى روى كار بياورند، يا بايد بكُشد، يا بايد برود. همين طورى كه حالا هستش. يا بايد مسلسل را بكِشد و همه ملت را بكُشد و يا بايد كنار برود. تا امريكا نرود و تا دست اين ابرقدرتها از روى مملكت ما برداشته نشود، ما نهضتمان برقرار است و فريادمان هم برقرار است و كارها را ما انجام مىدهيم و ان شاء اللَّه موفق خواهيم شد.
افكار عمومى دنيا متوجه ايران
آقايان نترسيد از اين ابرقدرتها. اگر يك ملتى قيام كرد براى مصالح خودش ... يكوقت مىخواهيم جنگ خارجى بكنيم، [در] جنگ خارجى ما هيچ هستيم و آنها همه چيز دارند؛ يكوقت يك ملتى يك حرفى دارد كه همه عالم مىپذيرند اين حرف را كه ما ملتى هستيم، نمىخواهيم اجانب توى ملت ما باشد، توى خانه ما باشد، از خانه ما بيرون برويد. اين را كسى نمىتواند با آن معارضه كند. اگر هم معارضه كند، يك امَد [1] خيلى كمى مىتواند معارضه كند و الّا با افكار عمومى دنيا مواجه خواهد شد؛ و هيچ قدرتى با افكار عمومى دنيا نمىتواند مقابله بكند. ما الآن متوجه كرديم تمام افكار عمومى دنيا را به ايران. الآن ايران مورد توجه همه است، يعنى يك چيزى است كه همه دارند مطالعه مىكنند در ايران، ايران را دارند مطالعه مىكنند. آنها منتها مطالعه مىكنند براى چاپيدن؛ شايد يك اصحاب خيرى هم باشد كه مطالعه مىكنند كه ملت چرا اين جور است، چه شده، چرا بايد اين طور باشد اين؛ كم كم همه كه متوجه شدند به اينكه يك ملتى بپاخاسته و مىگويد كه من حق خودم را مىخواهم، نمىگويد كه من حق ديگران را مىخواهم، اين ناچار بايد تبعيت از آن بشود. و من به شما مژده مىدهم كه ان شاء اللَّه اگر چنانچه دست به هم، همين طورى كه داديد، دستتان در دست هم باشد، مخالفتها را كنار بگذاريد و با هم دوست باشيد، همه با هم همقدم باشيد، نتيجه خواهيد برد و كلك اينها را ان شاء اللَّه خواهيد كَند و مملكت مال خودتان خواهد شد.