مردم توسط سربازان ساده و معتقد كه با وجدان راحت به سوى مردم آتش بگشايند، و گر نه اسلام كامل است و نيازى به قرض گرفتن عناصر هيچ ايسمى ندارد و مبارزات مردم كشور ما صد در صد اسلامى است.

[در برابر حرف شاه كه پيش از وقايع اخير اظهار كرده است، يعنى انتخابات آزاد عملى گردد، چه موضعى اتخاذ خواهيد فرمود و چه كانديداهايى از پشتيبانى شما برخوردار خواهند شد؟]

- اگر شاه انتخابات آزاد را مى‌پذيرفت، خواست يكپارچه مردم تهران و اجتماعات بزرگ تمام شهرهاى كشور را كه عزل او و برپايى حكومت اسلامى و استقلال و آزادى بود مى‌پذيرفت و از سلطنت استعفا مى‌داد، يعنى سلطنت خود و دودمانش را غير قانونى اعلام مى‌كرد. اما انتخابات آزاد خود را در «جمعه سياه» به اجرا گذاشت! آيا راستى چنين حكومتى انتخابات آزاد مى‌تواند داشته باشد؟ اگر غرب راست مى‌گويد و به راستى جانبدار ترقى است، عاليترين نشانه رشد انسان اظهار آزادانه رأى خود است. مردم مسلمان كشور، جلوى چشم خبرنگاران جهان، رأى عدم اعتماد به شاه دادند. پس غرب اگر مدعى طرفدارى از حقوق بشر است، از مردم ايران طرفدارى كند و آن اينكه از دولت شاه سلب رسميت كند و حكومت كسى را كه براى بقاى خود هر چند گاه دست به كشتار مى‌زند نپذيرد.

[دعوت افكار عمومى به حمايت از مبارزه مردم ايران است. چه انتظارى از مردم كشورهاى غرب داريد؟ غير از دولتها مردم هم هستند]

- انتظارم از افكار عمومى غرب اين است كه از مبارزه بر حق ملت ايران دفاع كنند و از دستگاههاى تبليغاتى و مطبوعاتى خود بخواهند كه به مخالفين رژيم، حق توضيح دهند، و از دولتهاى خود بپرسند: شمايى كه از سياست ترقى پيروى مى‌كنيد، چرا مطالب مخالفين رژيم ايران را خيلى كوتاه و مبهم نقل كرده و در عوض مطالب رژيم ايران را با آب و تاب نقل مى‌كنيد؟ آيا اين گونه مسائل با آزادى منافات ندارد؟