پيام [به اتحاديه انجمن‌هاى اسلامى دانشجويان در اروپا (اسلامى نبودن رژيم)]

زمان: 4 مرداد 1356/ 9 شعبان 1397

مكان: نجف‌

موضوع: عدم نقش اسلام در رژيم شاه‌

مخاطب: اتحاديه انجمنهاى اسلامى دانشجويان در اروپا

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

اتحاديه انجمنهاى اسلامى دانشجويان در اروپا

مرقوم شريف واصل، نكته آنكه اين جانب خطاب به عموم نشريه دادم، علاقه خاص به وحدت و همبستگى عموم مسلمين و خصوصْ طبقه جوان و دانشمندان عزيز در خارج و داخل كشور بوده است. اين جانب از وفادارى انجمنهاى اسلامى در خارج از كشور و از طبقه جوان داخل و خارج كشور در اهداف اسلامى كه كفيل سعادت بشر در دنيا و آخرت و تا ابديت است، متشكرم.

نفاق مشتى اوباش و عمال اجانب نبايد آقايان را در مقصد عالى خود سست كند و مسلماً نخواهد كرد. اسلام با اين عناصر در طول تاريخ مواجه بوده، و طبقه منافقين از صدر اسلام تا كنون لكه ننگى بوده‌اند كه خواسته‌اند مسلمانان حقيقى را از راه حق با حيله و تظاهر به اسلام بازدارند.

هم اكنون در عصر ما تظاهر به اسلام براى محو احكام مترقى آن سرلوحه برنامه شاه ايران و دار و دسته منفعت‌پرست اوست؛ و مع الأسف اين تظاهرات اسلام كُش، بهانه براى راحت طلبان سودجو است كه مى‌خواهند از زير بار مسئوليت فرار كنند؛ غافل از آنكه كيد آنها از نظر خداوند تعالى و بندگان بيدار متعهد مخفى نيست، با تظاهر به اسلام، احكام اسلام را يكى پس از ديگرى پايمال مى‌كند؛ تاريخ پر افتخار اسلام را محو و به جاى آن تاريخ ننگين ستمكاران و جباران را جايگزين مى‌كند؛ در ايران تظاهر به اسلام مى‌كند و در مصاحبه خارجى مى‌گويد مذهب هيچ نقشى در دولت ندارد! با سرِ كار بودن‌