سخنرانى [در جمع اعضاى هيأت دولت در آستانه هفته دولت (فاجعه كشتار حجاج)]

زمان: صبح 1 شهريور 1366/ 27 ذى الحجه 1407

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: فاجعه اسفبار كشتار حجاج در مكه‌

مناسبت: در آستانه هفته دولت‌

حضار: خامنه‌اى، سيد على (رئيس جمهور)- موسوى، مير حسين (نخست وزير) و اعضاى هيأت دولت‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

ما هيچ هستيم و همه چيز خداست‌

ما خداى تبارك و تعالى را شكر مى‌كنيم كه با اين همه مشكلاتى كه براى جمهورى اسلامى پيش آوردند و پيش خواهند آورد، جز ذات مقدس او پناهى نداريم. هر چه هست از اوست و هر چه خواهد شد هم از اوست و ما جز يك خدمتگزارى كه باز هم توفيقش از اوست، چيزى نيستيم. بايد همه ما توجه داشته باشيم به اينكه ما خودمان چيزى نيستيم، هر چه هست اوست. اگر عنايات او نبود ما هيچ بوديم؛ چنانچه از ازل هم هيچ بوديم و بعدها هم از حيث حيثيت خودمان هيچيم. منتها ما هيچها اشتباه داريم؛ خيال مى‌كنيم ما هم يك چيزى هستيم و اين يك حجابى است بين ما كه اميدوارم خداى تبارك و تعالى اين حجاب را بردارد و ما بفهميم كى هستيم؛ «اللَّهُمَّ ارِنِى الأشْياءَ كَما هى». [1] «ارِنِى الأشْياءَ كَما هُو»، يعنى به حسب احتمال قوى اينكه آن كه هستند كه صرف تعلق به او هستند، او را نشان بدهد كه اگر او را نشان بدهد، معرفت خدا حاصل مى‌شود. و اگر آن چيزى كه ما همه در حجاب هستيم، آن حجاب برداشته بشود، معلوم مى‌شود كه غير از او كسى نيست و چيزى نيست و همه اشكالات در حجابى است كه ما داريم، گمان مى‌كنيم چيزى هستيم. و من اميدوارم كه خداى تبارك و تعالى به همه ما توفيق معرفت‌

[1] «خدايا! اشياء را آن چنان كه هستند به من نشان بده».