تو خانه‌اش نشسته، يك معصيتى مى‌كند، آن هم جرم است. اما كسى مخالفت بكند با يك كسى كه دارد خدمت به خلق مى‌كند، اين غير آن جرمى است كه مخالفت بكند با يك شخصى كه در بين خانه خودش- فرض كنيد كه- در عايله خودش مى‌كند، آن هم جرم است. اما اين جرم از آن جرم خيلى بالاتر است و اين يك چيزى است كه مشكل است خداى تبارك و تعالى انسان را ببخشد.

وجوب حفظ وحدت‌

امروز خيلى تكليف به عهده ماست، تكليفهاى شاق هم به عهده ماست. امروز شماييد و همه عالم دشمن شما الّا معدود، البته بين ملتها زياد هست به شما توجه دارند.

اما دولتها معدودى هستند كه مخالف با شما نيستند، همه مخالف‌اند. اگر ما هم بخواهيم خودمان با هم مخالفت كنيم، اين يك جرمى است كه تا ابد به عهده ما خواهد ماند و براى ما يك جرم ابدى ثابت خواهد شد، يك روسياهى ابدى پيش خداى تبارك و تعالى براى ما پيدا خواهد شد.

حضرت امير- سلام اللَّه عليه- در بسيارى از امورى كه برايش خيلى سخت بود، دندان روى جگر مى‌گذاشت و موافقت مى‌كرد براى مصالح كلى، براى مصالح اسلام. ما اگر تبعيت از او داريم بايد اين طور باشيم، اگر يك مقدار هم تبعيت داريم، يك مقدارى همين طور باشيم. در هر صورت، آنى كه در يك همچو موقعى براى ما بايد خيلى مورد نظر باشد، اينكه الآن دارند از اطراف دنبال اين مى‌روند كه ما را از باطن از بين ببرند؛ در داخل ما را خرد كنند، نتوانستند در خارج بكنند، نقشه‌ها همه نقش بر آب شد و از بين رفت. لكن حالا الآن اين نقشه، نقشه مهمى است كه مى‌خواهند در داخل، هى چيزهايى مى‌گويند «در كجا چى واقع شده، معلوم شد چه شده است، كى با كى دعوا دارد، كى با كى چى دارد» و اينها تأثير دارد. چنانچه توجه نكند انسان به خداى تبارك و تعالى، از خداى تبارك و تعالى در واقع نخواهد اين را كه انسان را از اين شرها نجات بدهد، ممكن است انسان در دام بيفتد.