اگر براى شيطان باشد، اين ابليسى است و ارزشمند نيست. اين در همه اعمال مردم است؛ در همه اعمال خصوصى انسان در اعمال اجتماعى، سياسى، انقلابى است.

انقلابات در دنيا زياد واقع شده است و يك حكومت رفته است، حكومت ديگر آمده است، يك رژيم رفته، رژيم ديگر آمده است، ولى انقلاباتى كه آمده است بايد ديد انگيزه انقلاب چه بوده است و براى چه چيز انقلاب واقع شده و ثمره اين انقلاب چى هست و چه بوده. انقلاب فرانسه، شوروى، ساير انقلاباتى كه در عالم واقع شده است، يك انقلاباتى بوده است و يك رژيمها تغيير كردند به رژيمى ديگر، حكومت تغيير كرده به حكومت ديگر، اما انگيزه انگيزه مادى بوده است، انگيزه دنيايى بوده است.

آن وقتى كه روسيه قيام مى‌كند و رژيم سابق را از بين مى‌برد، انگيزه‌اش اين بوده است كه اين دنيا دست من باشد نه دست او. الان هم كه همه رژيمهاى دنيا در سر كار هستند، اينها اعمالشان اميال دنيايى است. يَاْكُلُونَ كَما تَاْكُلُ الْانْعامْ؛ [1] مثل همان حيواناتى كه با هم جنگ مى‌كنند و يكى ديگرى را از بين مى‌برد، انگيزه يك انگيزه طبيعى است، يك انگيزه دنيايى است. اين دنيا را او مى‌خواهد براى خودش حفظ كند، آن هم مى‌خواهد براى خودش. قدرت را او براى خودش مى‌خواهد، آن هم براى خودش مى‌خواهد. اما انگيزه انبيا در انقلاباتشان، در قيامشان دنيا نبوده است، اگر دنيا را اصلاح كردند تبع بوده است، انگيزه الهى بوده است، براى خدا بوده و براى معارف الهى و براى بسط عدالت الهى در جامعه. آن انگيزه است كه اين انقلابات را از هم جدا مى‌كند.

حاكميت اسلام انگيزه اصلى در انقلاب ايران‌

ما اين انقلابى كه كرديم و ملت ما كرد، اين را به حسب آن طورى كه از اول نداى او بلند شد و الان هم اين ندا بلند است، اين انقلاب براى اسلام بوده است نه براى كشور، نه براى ملت، نه براى به دست آوردن يك حكومت؛ براى اينكه اسلام را از شرّ ابرقدرتها و جنايتكارهاى خارجى و از شرّ سليقه‌هاى كج داخلى و داخل اسلامى نجات بدهد. اين‌

[1] مى‌خورند بدان گونه كه چهارپايان مى‌خورند.