سخنرانى [در جمع ميهمانان خارجى مراسم «دهه فجر»؛ (بررسى انقلابهاى دنيا)]

زمان: صبح 21 بهمن 1365/ 11 جمادى الثانى 1407

مكان: تهران، حسينيه جماران‌

موضوع: انگيزه انقلابها

مناسبت: سالگرد پيروزى انقلاب اسلامى‌

حضار: خاتمى، سيد محمد (وزير ارشاد)- ميهمانان خارجى شركت‌كننده در مراسم «دهه فجر»- اهالى جماران- اعضاى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى جماران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

انگيزه انقلابهاى دنيا

من مقدم ميهمانان عزيزى كه از بلاد مختلف تشريف آوردند در اين كشور مظلوم، مباركباد عرض مى‌كنم و از خداوند تعالى مسألت مى‌كنم كه همه آنها و همه ملتهاى مستضعف جهان را در مقابل مستكبران پيروز فرمايد.

مسائل ما زياد است، بعضى از مسائل را عرض مى‌كنم و اميدوارم كه آقايان كه در اطراف تشريف مى‌برند توجه به اين مسائل را به اهل ملت خودشان و به اشخاصى كه متعهد هستند، آنها را تذكر بدهند. صورت اعمال هميشه شبيه به هم است، ظاهر عمل از يك فاجر فاسد ظاهر بشود يا كافر ظاهر بشود و از يك مؤمن موحد يا از يك ولى خدا، ظاهر يكى است. شمشيرى كه ابن ملجم مى‌كشد و بهترين خلق اللَّه را شهيد مى‌كند با شمشيرى كه بهترين خلق اللَّه مى‌كشد و عدو اللَّه را اعدام مى‌كند در صورت يكى است؛ شمشير است و قدرت عمل است و كشتن آن طرف يا شهيد كردن آن طرف. اما آنچه كه ممتاز مى‌كند اين دو عمل را از هم و همه اعمال صادره از بشر به واسطه او ممتاز مى‌شود، آن عبارت از غايات اعمال است، انگيزه‌هاى اعمال است. اين شمشير براى چه كشيده شد و براى چه زده شد؟ اين ندا براى چى بلند شد و براى چى ختم شد؟ اگر شمشير براى خدا بلند بشود و براى خدا به پايين بيايد، اين انگيزه، انگيزه الهى است، ارزشمند است؛