تحت لواى خودش. و اين يك درسى است كه انسان بايد از اينها ياد بگيرد و الحمد للَّه در اين جمهورى بسيارند همچو اشخاص كه تفاوتى به حالشان نكرده است. آن وقتى كه در طلبگى بودند يا در بازار بودند با وقتى كه مقام پيدا كردند فرقى نكرده است كه انسان ببيند كه خير حالا يك بادى به غبغب بيندازد و يك هياهويى به جا بياورد و اينها نشده است و اين مسئله‌اى است كه اهميت دارد. آنكه تحت تأثير مقام مى‌رود، نه اين است كه يك مقامى دارد. اين از باب اينكه بسيار آدم ضعيفى است، مقام به او تسلط پيدا مى‌كند و دنبال او هم مى‌رود آن وقت و اين دنبال رفتنِ مقام بسيار ضرر دارد، براى خود انسان و براى كسانى كه در كار هستند براى كشورشان، از آن طرف اگر چنانچه عكس شد، تأثير خوب دارد، هم براى خودشان و هم براى كشور. و لهذا، من با اين كه‌ ما أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ [1] به شما آقايان عرض مى‌كنم كه توجه به اين معنا داشته باشيد، اين مقامات بعد از چند روزى ديگر تمام مى‌شود. آنهايى كه در اريكه قدرتهاى بزرگ بودند بعد از چند روز تمام شد. آنهايى هم كه به درويشى و به قناعت زندگى كردند آنها هم تمام شد. اين امور تمام مى‌شود، آن چيزى كه هست، ما در حضور حق تعالى هستيم و ثبت است در نامه اعمال ما همه امور، همه خلجانات نفسانى و ما بايد فكر آنجا باشيم.

اين راجع به اين آقايان كه واقعاً اسباب تأسف شد كه يك همچو اشخاصى را اشخاص فاسد از بين بردند. ولى بحمد اللَّه اينها در مماتشان هم تقويت كردند اين جمهورى اسلامى را. آقاى عراقى را هم من سالهاى طولانى مى‌شناختم، در همان اوايل امر كه اين مسائل پيش آمد، ايشان وارد بود در امر و با من دوستى داشت، او هم بسيار مرد صالح و بزرگوارى بود، خداوند همه اينها را رحمت كند.

قضاوت غير منصفانه در موفق ندانستن دولت‌

و اما چون «هفته دولت» است يك كلمه هم با آقايان راجع به اين معنا صحبت كنم. ما بايد در سنجشهامان روى هم مطلب را بريزيم و حساب كنيم، يك نقطه را اگر بخواهيم‌

[1] سوره يوسف، آيه 53: «من خويشتن را بى‌گناه نمى‌دانم؛ زيرا نفس، آدمى را به بدى فرمان مى‌دهد».