سخنرانى [در جمع اعضاى هيأت دولت به مناسبت «هفته دولت»]

زمان: صبح 8 شهريور 1365/ 24 ذى الحجه 1406

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: تأثيرگذارى و تأثيرپذيرى در مسئوليت سياسى- اجتماعى‌

مناسبت: سالروز شهادت آقايان: رجايى (رئيس جمهور) و باهنر (نخست وزير)، هفته دولت‌

حضار: خامنه‌اى، سيد على (رئيس جمهور)- موسوى، مير حسين (نخست وزير)- اعضاى هيأت دولت- مشاوران رياست جمهور و معاونان نخست وزير

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

تأثيرگذارى و تأثيرپذيرى افراد در مسئوليتها

لازم است كه در اين روزى كه فاجعه نخست‌وزيرى رخ داد يك يا چند كلمه‌اى يادى از اين دو نفر شهيد بزرگوار و همين طور آقاى عراقى‌ [1] كه من سابقه طولانى با ايشان داشتم، بشود. من از خصوصياتى كه در اين آقايان بود، آقاى رجايى، آقاى باهنر، آقاى عراقى، آنى كه به نظرم خيلى بزرگ است، اين است كه آقاى رجايى يك نفر آدمى بود كه دستفروشى [مى‌كرد] در بازار از قرارى كه گفتند. من در مطالعاتى كه در ايشان كردم به نظرم آمد كه از حال دستفروشى‌اش تا حال رياست جمهورى، در روح او تأثيرى حاصل نشد. چه بسا اشخاصى هستند كه اگر كدخداى ده بشوند، تغيير مى‌كنند به واسطه ضعفى كه در نفسشان هست، تحت تأثير آن مقامى كه پيدا مى‌كنند واقع مى‌شوند، و اشخاصى هستند كه مقام تحت تأثير آنهاست از باب قوّت نفسى كه دارند. و آقاى رجايى، آقاى باهنر در عين حالى كه خوب، يكيشان رئيس جمهور بود، يكيشان نخست وزير بود، اين طور نبود كه رياست در آنها تأثير كرده باشد، آنها در رياست تأثير كرده بودند؛ يعنى، آنها رياست را آورده بودند زير چنگ خودشان، رياست آنها را نبرده بود

[1] آقاى مهدى عراقى كه با فرزندش حسام عراقى به دست گروهك تروريستى فرقان به شهادت رسيد.