مدينه تمام ايام زندگى‌شان را با رنج و زحمت تمام كردند، و حضرت حتى در بستر بيمارى به جيش اسامه‌ [1] دستور حركت دادند. ما هم تا آخر، زحمت‌ها و رنج‌هاى توطئه ابرقدرت‌ها را بايد تحمل كنيم، ما موظف هستيم تا امر الهى را انجام دهيم. پس، از سختى‌ها نبايد هراس داشته باشيم. آيا پيغمبر اكرم در مقابل سختى‌ها عقب‌نشينى كردند؟ آيا حاضر به تسليم و سازش شدند؟ ما هم كه كار انبيا و پيغمبر اكرم را انجام مى‌دهيم بايد بايستيم، بايد مقاومت كنيم تا اسلام استقرار پيدا كند و عدالت برقرار شود و دست ظالم‌ها كوتاه گردد. اين را بايد دنبال كرد. مردم زمان حضرت رسول و اصحاب او مقاومت كردند و از سختى‌ها نهراسيدند تا پيروز شدند. ما هم وقتى وارد اين كار شديم و تصميم گرفتيم كه دست بدين عمل بزرگ بزنيم، پيامدهايش را هم بايد پذيرا باشيم.

بايد مردم توجه كنند كه كارى بزرگ انجام داده‌اند و دشمن هم براى شكست آنها از هيچ كوششى دريغ نمى‌كند. مردم بايد محكم و استوار براى آزادى و استقلال بايستند، اگر ما دستمان را به سوى امريكا و يا شوروى دراز كنيم، آسوده تا آخر زندگى مى‌كنيم، ولى مردم ما كه اين را نمى‌خواهند، پس بايد اين توطئه‌ها را كم و زياد تحمل كنند. اوايل جنگ، فكر مى‌كردند ظرف چند روز كار تمام مى‌شود، حال مى‌بينند خير، جمهورى ما مستقر و ايستاده است. امروز دنيا به ايران چشم دوخته است، چه دوست و چه دشمن، كه ببينند ايران چه مى‌كند. در قديم كه ايران مطرح نبود، شاه بود و نوكرى امريكا كه هر وقت مى‌خواست، بگويد برو! و هر وقت نمى‌خواست، بگويد نرو! ولى امروز چه؟ امروز امريكا و شوروى به يك كارگر ساده ايران قدرت گفتن چنين حرف‌هايى را ندارند.

امروز دنيا با چنين ملت شجاعى روبروست كه در مقابل تمام توطئه‌ها ايستاده و جلو رفته است و وظايفش را هم بهتر انجام مى‌دهد. اگر مى‌بينيد كه در اين جا هواپيما مى‌دزدند، اولًا در امريكا و ساير نقاط هم اين دزدى‌ها فراوان است. دزدى هواپيما كه كارى ندارد، شخصى بلند مى‌شود با يك چاقو و يا گاهى فقط تشر مى‌زند و خلبان هم بايد از جان‌

[1] بحار الأنوار، ج 27، ص 324.