در طول تاريخ، وضع اين طور نبوده است.

آقايانى كه از خارج آمده‌اند بايد ملاحظه كنند اين معنا را كه بايد ملتهايشان را تربيت كنند و متحول كنند، نروند سراغ آن كسانى كه قدرتمند هستند و با آنها صحبت كنند، زبان ملت را متوجه بشوند، با ملت صحبت كنند. اگر بخواهند كه از زير بار گران اين جرمها و اين جنايتها بيرون بيايند، بايد ملتها را بيدار كنند، اين طور نباشد كه دهه فجرى تشريف بياوريد، همه ما اينجا با هم بنشينيم صحبت بكنيم، چه بكنيم و وقتى رفتيم تمام بشود، اگر اين طور باشد تا قيامت هم ما نمى‌توانيم كارى انجام بدهيم. ما دلخوش نبايد باشيم به اين كه وضع حاضر چى هست. ما بايد نگران وضع آتيه باشيم. شما كه از اطراف آمديد اينجا، مشاهد هستيد و داريد مى‌بينيد وضع اين ملت را و داريد مى‌بينيد و مى‌شنويد تبليغات بر ضد اين ملت را، اين ملتى كه همه جا شما ديديد، در همه شهرها هرجا تشريف برديد ديديد و فردا هم مشاهده خواهيد كرد ان شاء اللَّه، اينها را زور آورده است به اينجا؟! آورده‌اند اينها را يا آمدند آنها؟ آن طورى كه تبليغات خارجى مى‌گويد، مى‌گويد:

«آوردند اينها را». يك ملت را آوردند؟! كدام قدرت مى‌تواند يك ملت را بياورد؟ يك ملت متحول شده است، وقتى به آن گفتند شرع اين طور مى‌گويد، خدا اين طور مى‌گويد، خداست كه در دل اينها اين طور علاقه را ايجاد كرده است. شما آقايان برويد ملتهايتان را الهى كنيد، ملتهايتان را بيدار كنيد، بيدار كنيد كه دنيا دست يك دسته اقليت ظالم، و ميلياردها انسان مظلوم در تحت يك سلطه‌هاى كوچك ظالم، كوچك نسبت به ملتها. مع الأسف تبليغات سوء مبلغين خارجى در طول اين صدها سال به اندازه‌اى بوده است كه به همه ماها باورانده‌اند كه در مقابل اين قدرتها نمى‌شود مقابله كرد، ما را ترسانده‌اند از اينها، با تبليغات ترساندند. وقتى كه يك قضيه‌اى پيدا مى‌شد، كافى بود كه يك نفر از خارجيها كه در اينجا مأموريت داشت بيايد بگويد اين نبايد بشود، تمام مى‌شد ديگر. همان قدرتهاى بزرگى كه در اينجا بودند آن قدر ترسيده بودند از خارجيها كه يك سفير- فرض كنيد انگلستان- در آن وقت، وقتى كه مى‌آمد يك چيزى مى‌گفت، امكان نداشت كه سلطانش بتواند خلاف بكند؛ براى اينكه تبليغات اين طور بود. ايران را خداى تبارك‌