خبر مهمى است؟ اين اصلًا قابل نيست بگوييم خبر، تا بگوييم مهم! اينكه بگوييد من هر روز با كى ملاقات و به او چه گفتم، اين تكرارى است. آخر هر روز من يك مسأله را مى‌گويم، و هى تكرار مى‌كنند كه فلانى چه گفت، اين چه فايده‌اى دارد؟ من راجع به خودم مى‌گويم كه عكس من مطلقاً در صفحه اول نباشد، همان طور كه گفتم. گاهى لازم است كه گفته شود، مثلًا فرض كنيد بناست رياست جمهورى معرفى شود، خوب، اين مسئله مهمى است و يا مثلًا هيأت دولت آمده است، خود اين مسئله‌اى است، ولى هر چند وقت يك بار از اين مسائل پيدا مى‌شود. اما هر روز كى آمد اين جا و من چى گفتم و چى شد و يا كى با كى ملاقات كرد، اين چه اثر و فايده‌اى دارد؟

بايد با اخبار مردم را تعليم كرد و بايد اخبار به صورتى باشد كه مفيد باشد، بايد كارى شده باشد تا اخبار باشد. آن اشخاصى كه در اطراف ايران زحمت مى‌كشند، وقتى خبرشان را داديد تشويق مى‌شوند. اين طور نيست كه همه للَّهِ كار كنند و چه بنويسيد و چه ننويسيد، فرقى نكند. ما مكلفيم تا افراد را در هر رشته تشويق كنيم تا امثالشان زياد شود.

اگر مطلبى از اين طبقه‌ها در روزنامه‌ها آمد، روزنامه‌ها آبروى خوبى پيدا مى‌كنند.

روزنامه‌ها مال طبقه سوم است، مال طبقه اول نيست و اين هم نيست كه همه‌اش مال حكومت باشد و از چيزهاى حكومتى بنويسيد، اين صحيح نيست. به نظر من روزنامه‌ها براى همه مردم است و همه مردم در آن حق دارند و مى‌شود گفت كه گاهى جاى ديگران غصب مى‌شود،- البته بدان معناى غصب نه! ولى نظير آن- اين عرض من است.

البته از آقايان هم تشكر مى‌كنم كه مشغول كار ارزنده‌اى هستند. و اميدوارم كه موفق باشند و كارها را با شايستگى عمل كنند و اغراض را كنار بگذارند و روى مصالح مملكت صحبت كنند. يك وقت اين است كه انسان مى‌بيند افرادى خلاف مى‌كنند، به او تنبه مى‌دهد، آن هم با ملايمت و بدون اينكه آبروريزى باشد. انتقاد صحيح از دولت مانع ندارد، ولى انتقام و تضعيف نبايد باشد ان شاء اللَّه!