شود: بت هر چه باشد، چه هياكل، چه خورشيد، چه ماه، و چه حيوان، و انسان. و چه بتى بدتر و خطرناكتر از طاغوتهاى در طول تاريخ از زمان آدم صفى اللَّه، تا ابراهيم خليل اللَّه، تا محمد حبيب اللَّه- صلى اللَّه عليهم و آلهم اجمعين- تا آخر الزمان كه بت‌شكن آخر از كعبه نداى توحيد سر دهد. مگر ابرقدرتهاى زمان ما بتهاى بزرگى نيستند كه جهانيان را به اطاعت و كرنش و پرستش خود مى‌خوانند، و با زور و زر و تزوير خود را به آنان تحميل مى‌نمايند؟ كعبه معظّمه يكتا مركز شكستن اين بتهاست. ابراهيم خليل، در اول زمان، و حبيب خدا و فرزند عزيزش مهدى موعود- روحى فداه- در آخر زمان، از كعبه نداى توحيد سردادند و مى‌دهند.

خداوند تعالى به ابراهيم فرمود: وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالًا وَ عَلى‌ كُلِّ ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ‌ [1]. و فرمود: وَ طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَ الْقائِمِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ [2] و اين تطهير از همه ارجاس‌ [3] است، كه بالاترين آنها شرك است كه در صدر آيه كريمه است. و در سوره توبه مى‌خوانيم: وَ أَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِي‌ءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَ رَسُولُهُ. [4] و مهدى منتظر، در لسان اديان و به اتفاق مسلمين، از كعبه ندا سر مى‌دهد و بشريت را به توحيد مى‌خواند. همه فريادها را از كعبه و مكّه سر مى‌دهند؛ و ما بايد از آنها تبعيت كنيم و نداى توحيد كلمه و كلمه توحيد را از آن مكان مقدس سردهيم؛ و با فريادها و دعوتها و تظلمها و افشاگريها و اجتماعات زنده و كوبنده در مجمع مسلمين در مكّه مكرّمه بتها را بشكنيم؛ و شياطين را، كه در رأس آنها شيطان بزرگ است، در عَقَبات «رَمى» كنيم و طرد نماييم؛ تا حج خليل اللَّه و حبيب اللَّه و ولى اللَّه، مهدى عزيز، را به جا آورده باشيم؛ و الّا در

[1] «و مردم را به حج فراخوان تا پياده يا سوار بر شتران تكيده از راههاى دور نزد تو آيند». سوره حج، آيه 27

[2] «و پاكيزه بدار خانه مرا براى طواف كنندگان و به نماز ايستادگان و ركوع كنندگان و سجده كنندگان». سوره حج، آيه 26

[3] جمع رجس: پليدى، گناه، وسوسه شيطان‌

[4] «و اعلانى است از خدا و رسولش به مردم در روز" حج اكبر"، كه خدا و رسولش از مشركان بيزارند». سوره توبه، آيه 3.