سخنرانى [در جمع اعضاى شوراى سرپرستى صدا و سيما (لزوم اصلاح برنامه‌ها)]

زمان: صبح 17 دى 1362/ 3 ربيع الثانى 1404

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: نقش صدا و سيما در ترويج اسلام و چهره ايران، و لزوم اصلاح برنامه‌هاى آن‌

حضار: اعضاى شوراى سرپرستى صدا و سيما

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

لزوم توجه به كيفيت و محتواى برنامه‌هاى صدا و سيما

من از اولى كه انقلاب پيروز شد و اين امور به آقايان واگذار شد، راجع به صدا و سيماى جمهورى اسلامى خيلى پافشارى داشتم كه مسائلى كه آنجا طرح مى‌شود، و وضع آنجا يك وضعى باشد كه خودش مروّج اسلام باشد. اول هم بدتر شلوغ بود، خيلى خيلى ناگوار بود. زمانى كه قطب زاده‌ [1] هم بود به ايشان من سفارش كردم كه شما اين موسيقى‌ها را برداريد، اين چيزهايى كه نمى‌توانيد جدا كنيد از هم، اصلش آن را نگذاريد. ما يك كار حرامى را بكنيم كه يك چيزى را مى‌خواهيم نشان بدهيم، اين صحيح نيست، ايشان يا نتوانست يا نخواست، نشد. بعدش هم كه اشخاص آمدند مكرر گفتند، كه به ايشان هم گفتم كه بايد اين طور باشد كه اين يك نمايشى از جمهورى اسلامى است، هم محتواى آن و هم كيفيت، در محتوا هم نواقصى بود، خيلى بهتر شده است، لكن باز هم اصل اين طور [مطلوب‌] نيست كه نيست، مثلًا بعض امور كه لازم است گفته بشود يا كم گفته مى‌شود، يا گفته نمى‌شود. بعض امور كه چندان لزومى ندارد خيلى تكرار مى‌شود، اين بايد يك جورى باشد كه اين وضع [را] نداشته باشد. و همين طور بعضى از آنهايى كه مثلًا تئاترهايش مبتذل است خيلى، تئاترهاى تعزيه‌اى! من هر وقت باز مى‌كنم ناراحت مى‌شوم كه اينها خيلى مبتذل درست كرده‌اند، تئاترهاى متعارفشان اكثراً خوب است. امّا اينهايى كه به صورت تعزيه‌اى درمى‌آورند اكثراً يك چيز مبتذلى است،

[1] صادق قطب زاده، سرپرست پيشين صدا و سيماى جمهورى اسلامى ايران.