هم و حل كنند مسائلشان را. هر كس سر جاى خودش باشد، لكن در مصالح كلى اسلامى، در آن چيزى كه همه هجوم آورده‌اند به اسلام، در او با هم اجتماع كنند، جلويشان را بگيرند و آسان هم هست. يك چيزى نيست كه نشود. اگر همه با هم مجتمع بشويد آنها اصلًا كنار مى‌روند. كار ندارند ديگر. آنها از ضعف شما. از نفهمى شما، از جهالت شما استفاده مى‌كنند. زمان محمد رضا از ضعف اين بدبخت استفاده مى‌كردند. يك كلمه مى‌گفتند، اين خاضع بود. نمى‌خواستند بيايند بريزند چى بكنند اما همچو ترسانده بودندشان كه اگر ما يك كلمه راجع به امريكا بگوييم، كذا و كذا مى‌شود. ايران گفت و نشد.

من نمى‌گويم به ما خسارت وارد نشد، اما ارزش ندارد كه انسان ارزش انسانى خودش را، ارزش اسلام را حفظ بكند و لو اينكه شهيد هم مى‌داد. البته پيغمبر هم شهيد داد، انبيا هم همين طور. سيره انبيا بر اين معنا بوده است، سيره بزرگان بر اين معنا بوده است كه معارضه مى‌كردند با طاغوت و لو اينكه زمين بخورند، و لو اينكه كشته بشوند و لو كشته بدهند. ارزش دارد كه انسان در مقابل ظلم بايستد، در مقابل ظالم بايستد و مشتش را گره كند و توى دهنش بزند، و نگذارد كه اين قدر ظلم زياد بشود، اين ارزش دارد. ما تكليف داريم آقا! اين طور نيست كه حالا كه ما منتظر ظهور امام زمان- سلام اللَّه عليه- هستيم پس ديگر بنشينيم تو خانه‌هايمان، تسبيح را دست بگيريم و بگوييم «عَجّلْ عَلى‌ فَرَجِهِ». عجّل، با كار شما بايد تعجيل بشود، شما بايد زمينه را فراهم كنيد براى آمدن او. و فراهم كردن اينكه مسلمين را با هم مجتمع كنيد. همه با هم بشويد.

ان شاء اللَّه ظهور مى‌كند ايشان. و من اميدوارم خداى تبارك و تعالى قلبهاى همه ما را متوجه به خودش بكند و از معارف قرآن به ما يك نسيمى عنايت بفرمايد. و مسلمين را به تكاليف خودشان آشنا كند. و سران مسلمين را ان شاء اللَّه به تكليف الهى خودشان آشنا كند. و آنهايى كه با اسلام و مسلمين مخالفند ان شاء اللَّه قلع و قمع كند.

و السلام عليكم و رحمة اللَّه.