آن روز همان كارى كه امام حسين كرد بايد بكنند. آن روزى كه احتمال ما بدهيم كه اسلام در خطر است، بايد همه‌مان فداكارى بكنيم، بايد برويم دنبال كار. اگر احتمال بدهيم كه به واسطه تبليغات انتخاباتى ما اسلام و جمهورى اسلامى در خطر است، بايد آن جور تبليغاتى كه خطرناك است، دست از آن برداريم، براى اينكه ضد اسلام است و گاهى با اسم اسلام يا با توهّم اسلامى بودن، يك امورى انجام مى‌گيرد كه بر خلاف اسلام است. در مشروطه هم اين طور بود، يك دسته واقعاً به آنها آن قدر تزريق شده بود كه اعتقاد كرده بودند كه بايد فلان جور را عمل كرد. به آنها تزريق كرده بودند، اين سلطنت طلب‌هاى آن وقت آن قدر تزريق كرده بودند كه مردم استبداد را ترويج مى‌كردند- يعنى يك دسته، يك دسته از اهل منبر هم همين طور- حالا هم همين طور است. ممكن است شياطين در بين مردم بيفتند و آن قدر تزريق كنند كه تكليف شرعى معيّن كنند برايتان كه بايد ما مخالفت با فلان مقام، مخالفت با فلان امر بكنيم. بيدار باشيد! آنها با توطئه‌هاى شيطانى دارند عمل مى‌كنند. توطئه‌هاى شيطانى غير از اين لشكركشى است، اين مهم نيست، آن توطئه‌هاى شيطانى كه بين خود شما ممكن است كه تفرقه- خداى نخواسته- ايجاد كند، آنهايى است كه يك كشور را به باد مى‌دهد و بر مى‌گرداند به زمان سابق، و آن نه به فرم سلطنت، به فرم اسلام، لكن اسلامى كه آنها مى‌خواهند.

عمال امريكا دست بردارند از كارهايشان، گذشت كه اينها بتوانند كارى انجام بدهند، بروند سر جايشان بنشينند كار ديگر انجام بدهند. آن عمالى كه در خارج نشسته‌اند و دائماً بر ضد ايران تبليغ مى‌كنند و مى‌گويند كه همه ايرانى‌ها برگشته‌اند از جمهورى اسلامى و همه با ما هستند، خوب، اگر همه با شما هستند، خوب، تشريف بياوريد اينجا! پس چه شد فرار كرديد؟ حالا هم دژ دور خودتان بستيد. اگر همه ايرانى‌ها يا اكثر ايرانى‌ها با شما موافقند و از ترس‌شان دارند نماز جمعه مى‌روند و از ترس‌شان دارند- عرض مى‌كنم- كه فداكارى مى‌كنند، اگر اين طور است خوب، همه با شما هستند، خوب، چرا رفتيد خارج نشسته‌ايد؟ چرا جرأت نمى‌كنيد بياييد اينجا؟ اينها همين‌ها هستند كه مى‌خواهند در دل‌هاى ساده مردم نفوذ كنند، و ان شاء اللَّه كه موفق نخواهند شد. و اسلام بحمد اللَّه يك‌