خودش را از آدم بالاتر مى‌دانست و خودش را «نار» مى‌دانست و آدم را «طين» [1] و آن نورانيت آدم را ادراك نكرده بود، موجب اين شد كه مطرود شد و قسم خورد كه همه را مطرود كند، يعنى همه بشر را، و الآن دارد او موفق مى‌شود در مقابل همه انبيا.

اين حمله‌اى كه صدام به ايران كرد، خوب، همه مى‌دانيد كه براى اين بود كه سردار قادسيه بشود! و آن مسائل و اين حمله‌اى كه اسرائيل بر لبنان در مقابل چشم همه مسلمانان منطقه و دولتهاى منطقه كرد، همه مى‌دانيد كه براى قدرت طلبى و جاه طلبى [بود.] و امريكا هم همين و همه قدرتها هم همين و اين ممكن است كه در شما هم پيدا بشود، در ما هم پيدا بشود. شيطان فقط نمى‌رود سراغ صدام و امريكا و شوروى. او همه جا هست و مظاهر شيطان، كه نفس اماره خود ماست، پيش همه هست. چنانچه يك وقت ديديد كه حب اين را داريد كه به مردم زور بگوييد، حب اين را داريد كه مردم پيش شما خاضع باشند، بدانيد كه از آن حظ شيطانى پيشتان هست. و اين حظ شيطانى است كه پيش قدرتمندها هست و قدرتمندها را آن طور جسور مى‌كند. و همين حظ شيطانى پيش آنهايى كه خاضع در مقابل اين قدرتمندان مى‌شوند،- با اينكه امكانات اينكه در جلوى آنها بايستند، دارند- اين همان حظ شيطانى است. همان است كه شيطان را با آدم درگير كرد و مطرود شد و حرف خدا را نشنيد و امر خدا را نشنيد و اين را نفهميد كه اطاعت امر خدا قضيه سجده بر آدم نيست، سجده بر خداست. مع الأسف، در بين اين، دولتهاى اسلامى- باصطلاح- و سران اين دولتهاى اسلامى به اين امر مبتلا هستند. اگر اين قدم را برداشته بودند كه حب اين رياست را كم كرده بودند يا موفق مى‌شدند زايل مى‌كردند، ممكن نبود كه بدون تفاوت بنشينند و اين طور بار ذلت بكشند.

تقويت صدام‌

يك وقت امريكا بر مردم غلبه مى‌كند و شوروى غلبه مى‌كند، يك وقت اسرائيل غلبه مى‌كند. اسرائيل امروز فرمانفرماى اين بلاد اسلامى دارد مى‌شود و اگر اين بى‌تفاوتى و

[1] خاك؛ گِل.