جمهور» ها و «رئيس مجلس» ها و «نخست وزير» ها و وزرا و وكلا هست، شما مطمئن باشيد كه نخواهد توانست يك قدرت خارجى اين پيروزى را از بين ببرد.

قدرت طلبى مسئولين، منشأ شكست انقلاب‌

و آن روزى كه ديديد و ديدند كه انحراف در مجلس پيدا شد، انحراف از حيث قدرت طلبى و از حيث مال طلبى، در كشور در وزيرها پيدا شد، در رئيس جمهور پيدا شد، آن روز بدانند كه علامت اينكه شكست بخوريم، خودنمايى كرده؛ از آن وقت بايد جلويش را بگيرند. رئيس جمهورى كه بخواهد سلطنت كند به اين مملكت، خود مردم بايد جلويش را بگيرند. مجلسى كه بخواهد قدرتمندى نشان بدهد و آن مسائلى كه سابق و آن افرادى كه سابق در مجلس بودند آن كارها را بكند، خود مردم بايد جلويش را بگيرند؛ اگر مردم بخواهند كه اسلام را حفظ كنند، جمهورى اسلامى را حفظ كنند، دولت و مجلس و رئيس جمهور و اينها را حفظشان كنند؛ يعنى، حفظ كنند از اينكه- خداى نخواسته- يك وقت قدمى از آن ور برندارند. اين شيطانى است كه در انسان هست و ممكن است كه هر كس را منحرف كند و لازم است كه انسان خودش را مهذب كند.

شمايى كه مى‌خواهيد خدمت به اين مردم بكنيد و دولت كه مى‌خواهد خدمت به اين مردم بكند و رئيس جمهور و امثال اينها كه مى‌خواهند خدمت به اين مردم بكنند، توجه بكنند كه خدمتگزارند، در دل خودشان اين مطلب را ايمان بياورند به آن كه ما خدمت مى‌خواهيم به اين مردم بكنيم. ما در جمهورى اسلامى داريم زندگى مى‌كنيم؛ جمهورى اسلامى كه در اسلام مثل رسول اكرم، مثل امير المؤمنين- سلام اللَّه عليهما- بر آن حكومت كرده‌اند، مى‌خواهيم يك همچو حكومتى باشد. يك همچو حكومتى كه كفش وصله خورده خودش را مى‌گويد از اين رياستها پيش من ارزشش بيشتر است يا رياستها ارزشش كمتر از اين است. [1]

[1] نهج البلاغه، خطبه 33.