سخنرانى [در جمع اعضاى شوراى مركزى حزب جمهورى (دستاورد شهادتها)]

زمان: صبح 17 شهريور 1360/ 9 ذى القعدة 1401

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: دستاورد شهادتها و مصائب دوران انقلاب‌

حضار: خامنه‌اى، سيد على (دبير كل حزب جمهورى اسلامى) و اعضاى شوراى مركزى حزب جمهورى اسلامى‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

دستاورد شهادتها و مصائب دوران انقلاب‌

من گاهى فكر مى‌كنم كه از اولى كه اين نهضت شروع شد، كه بايد گفت مبدأش 15 خرداد بود؛ تا حالا هر قصه‌اى كه واقع شده است و هر چيزى كه ما از دست داديم، آيا ما در ازايش دريافتى كرده‌ايم يا نه؟ مثلًا، آن وقتى كه قبل از 15 خرداد كه خوب، يك اجتماع كوچكى براى مخالفت با آن چيزهايى كه آن وقت واقع شده بود [تشكيل‌] شد، آن وقت، چنانچه شاه مخلوع به ما يك روى خوشى نشان مى‌داد، اين انقلاب حاصل نمى‌شد. اگر قبول مى‌كرد، ما مسائل خيلى بزرگى آن وقت نداشتيم.

اگر آن وقت قبول مى‌كرد آنها را، خوب، قهراً سست مى‌شدند آنهايى كه [مخالف‌] بودند و نمى‌رسيد به اين مسأله. آن سختيهايى كه آنها كردند كه حالا من بخواهم يكى يكى آنها را بگويم يادم هم نيست، طولانى هم هست، در ازاى آن فشارها و آن گاهى فحاشيهايى كه مى‌آمدند، بخصوص پيش آقايان، مى‌كردند! البته من راهشان ندادم اما يك وقت آمدند. گمان هم مى‌كنم آن وقتى بود كه مرحوم آقاى حكيم‌ [1] يك تلگرافى كرده بود و آنها مى‌خواستند جلو بگيرند از جواب- گمانم اين بود شايد قبل هم بود- آمدند [گفتند] كه مى‌خواهند چند نفرى هستند، بيايند از طرف دستگاه شما را

[1] آقاى سيد محسن حكيم (از مراجع بزرگ تقليد) كه طى نامه‌اى به امام خمينى، از ايشان تقاضا كرد همراه با ديگر علماى قم به نجف هجرت كنند، اما امام در پاسخ به ايشان، هجرت علما در آن برهه از زمان را به مصلحت ندانستند.