مسائلى كه راجع به عكسها و چيزهاى مبتذل و مخرب بود و يك مقالاتى كه بدتر از آن عكسها بود. روزنامه‌ها همان طور، و راديو و تلويزيون هم همان طور، و مراكز فحشا هم كه الى‌ ما شاء اللَّه درست كرده بودند؛ با همه قدرت و قوّت؛ و همه ابزارى كه دست آنها بود كوشش كرده بودند كه اين مملكت را خرابش بكنند، خراب هم كردند.

لزوم كوشش همگانى در رفع مشكلات و اصلاح ويرانيها

يعنى دستگاههايى كه آنها به جا گذاشتند يك دستگاههايى بود كه همه‌اش فاسد بود. آن دستگاه فاسد تا بيايد از اين حال برگردد به يك حال متعارف و به يك حال بلندپايه، اين نمى‌شود با پنج ماه، شش ماه، يك سال، اين مسئله‌اى است كه شدنى نيست، نمى‌گويم نبايد كوشش كرد؛ بايد كوشش كرد، اگر كوشش نكنيم كه هيچ وقت درست نمى‌شود. اما شما بدانيد با تمام كوششى كه بخواهد بشود هم يك چيزى كه فاسد بارش آورده‌اند بزودى نمى‌شود اصلاح كرد. شما متوقع نباشيد كه تا اين ديوار شكسته شد، پشت ديوار بهشت برين باشد. يك جهنم است اين ديوارى كه شكستيد. وقتى رفتيد پشتش ديديد كه همه چيزش خراب است. آن رژيم شاهنشاهى كه فساد آورده بود در اين مملكت، و فاسد كرده بود اين مملكت را به اسم «تمدن بزرگ» و به اسم اصلاحات، به اسم صنعتى كردن مملكت و اين حرفهاى مزخرفى كه هى گفتند و تبليغ كردند و ما را خواب كردند. اين ديوار شكست، آن طرف اين ديوار را وقتى كه نگاه كرديم ديديم هيچ نداريم، هر چه داريم فاسد است. شما يك چيزش را ديديد؛ هر جا برويد همين است، فاسد است، لكن عذر نمى‌شود اين. ما بايد همه‌مان، همه بايد دست به دست هم بدهيم و يك همچو مملكت فاسدى را دسته جمعى درستش بكنيم. نه شما دنبال اين باشيد كه مثلًا دولت درست بكند؛ نه دولت دنبال اين باشد كه روحانيت درست بكند و نه هر دوشان دنبال اين باشند كه كسان ديگرى درست بكنند؛ همه بايد بكنند؛ يعنى همه مكلف،

كُلُّكُمْ راعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ‌ [1].

[1] بحار الأنوار، ج 72، ص 38: «همه شما چون شبان هستيد و همه شما مسئول و پاسخگوييد».