ولادت ثانوى ملكوتى است. و پس از انبيا شأن تربيت و تعليم با حضرات علماست كه وُرّاث روحانى حقيقى انبيا هستند.

و انبيا- عليهم السلام- به حسب اين مقام روحانيت، مالك درهم و دينار و متوجه به عالم مُلك و شؤون مُلكيه نبودند، و ارث آنها به حسب اين مقام غير از علم و معارف چيز ديگر نبوده؛ گرچه به حسب ولادت مُلكى و شؤون دنيوى داراى تمام حيثيات بشريّه بودند: قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ‌ [1]. [و] وارث آنها به حسب اين مقام علما نبودند، بلكه اولاد جسمانى خودشان بودند؛ و ارث آنها به حسب مقام جسمانيت ممكن است درهم و دينار باشد.

و اين حديث شريف دلالت واضحه بلكه صراحت دارد در وراثت روحانيه؛ به‌طورى كه ذكر شد. و مقصود رسول اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله- از حديثى كه منسوب به آن سرور است كه «

نحن معاشر الأنبياء لا نورث» [2]

بر فرض صحت معلوم است همين بوده كه به حسب شأن نبوّت و وراثت روحانى، ارث مال و منال نمى‌گذاريم؛ بلكه ارث ما علم است. چنانچه واضح است. والسلام.

[1] «بگو من بشرى مانند شما هستم». (الكهف (18): 110)

[2] المسند، أحمد بن حنبل، ج 9، ص 363، حديث 9933؛ ر. ك: الاحتجاج، ج 1، احتجاج فاطمةالزهراء عليها السلام على القوم لمّا منعوها فدك، ص 276؛ كشف المراد، ص 372.