گوشت مردار بخوريم! فرمود: «آنچه از برادرتان به شما رسيد، گندش بيش از اين است!» آرى، رسول اكرم، صلّى اللّه عليه و آله، به قوّت نور بصيرت و مشاهده مى‌ديد عمل آنها را كه گندش از مردار بيشتر است و صورت آن فضيحتر و فظيعتر است.

و در روايت ديگر است كه غيبت كننده در روز قيامت گوشت خود را مى‌خورد.

و در وسائل از مجالس صدوق طائفه، رضوان اللّه عليه، سند به حضرت امير، عليه السلام، رساند در ضمن مواعظش به نوف البكالى: قال قلت: زدني. قال:

اجتنب الغيبة، فإنّها إدام كلاب النّار. ثمّ قال: يا نوف، كذب من زعم أنّه ولد من حلال و هو يأكل لحوم النّاس بالغيبة. الحديث. [1] نوف گويد: «گفتم به مولى عليه السلام: «زياده از اين موعظه فرما مرا.» فرمود: «دورى كن از غيبت، زيرا كه آن نانخورش سگهاى آتش است.» پس از آن فرمود: «اى نوف، دروغگوست كسى كه گمان كند زاييده حلال است و حال آنكه گوشت‌هاى مردم را مى‌خورد به غيبت.» و منافات ميانه اين روايات شريفه نيست، همه اين‌ها ممكن است واقع شود:

هم گوشت مردار بخورد، و هم از گوشت خود بخورد، و هم به صورت سگ باشد و خوراكش مردار باشد، و هم به صورت مردار باشد و خوراك سگهاى جهنم باشد.

آن جا صور تابع جهات فاعليه است و يك موجود صور عديده ممكن است داشته باشد. چنانچه در محل خود مقرّر است.

و عن عقاب الأعمال بإسناده عن رسول اللّه، صلّى اللّه عليه و آله، فى حديث: ... و من مشى في غيبة أخيه و كشف عورته، كانت أوّل خطوة خطأها وضعها في جهنّم و كشف اللّه عورته على رءوس الخلائق ... الخ‌ [2] فرمود: «كسى كه راه رفت در غيبت برادرش و كشف سرّ او، اوّل قدمى كه بردارد در جهنم گذارد، و كشف كند خداوند سرّ او را در بين خلايق.» اين‌ها حال روز قيامت و جهنم او كه اين طور خداوند تعالى او را مفتضح در بين خلايق و در محضر ملكوتيين فرمايد.

و در وسائل سند به حضرت صادق، عليه السلام، رساند كه از حضرت‌

[1] وسائل الشيعة، ج 8، ص 600، «ابواب احكام العشرة»، باب 152، حديث 16.

[2] عقاب الاعمال، ص 340. در عقاب الاعمال مطبوع آمده است: «من مشى في عيب اخيه ...».