ششم، هدايت به نور يقين است.

هفتم، هدايت به نور عرفان است.

هشتم، هدايت به نور محبّت است.

نهم، هدايت به نور ولايت است.

دهم، هدايت به نور تجريد و توحيد است.

و براى هر يك، دو طرف افراط و تفريط و غلوّ و تقصير است، كه تفصيل آن موجب تطويل است. و شايد اشاره به بعض آن يا تمام مراتب آن باشد حديث شريف كافى كه مى‌فرمايد: نحن، آل محمّد، النّمط الاوسط الّذى لا يدركنا الغالى، و لا يسبقنا التّالى.[452] و في الحديث النّبوى: خير هذه الامّة النّمط الاوسط يلحق بهم التّالى و يرجع اليهم الغالى.[453]

تنبيه عرفانى‌

بدان كه براى هر يك از موجودات عوالم غيب و شهادت و دنيا و آخرت مبدأ و معادى است. گرچه مبدأ و مرجع كلّ هويّت الهيّه است، و لكن چون ذات مقدّس حق جلّ و علا را من حيث هو بى‌حجاب اسماء تجلّى بر موجودات عاليه يا سافله نيست، و به حسب اين مقام كه لا مقامى است بى‌اسم و رسم و متّصف به اسماء ذاتيّه و صفاتيّه و افعاليّه نيست و احدى از موجودات را با او تناسبى نيست و ارتباط و اختلاطى نمى‌باشد اين التّراب و ربّ الارباب‌[454]- چنانچه تفصيل اين لطيفه را در مصباح الهداية[455]

[452] -« ما آل محمّد جمعيت ميانه هستيم، پيشى‌گيرنده به ما نمى‌رسد و پيرو از ما پيشى نمى‌گيرد.» اصول كافى، ج 1، ص 136،« كتاب التوحيد»،« باب النّهى عن الصفة ...»، حديث 3.

[453] -« بهترين اين امّت جمعيّت ميانه است. دنباله‌رو به آنان مى‌پيوندد و تندرو به سوى ايشان باز مى‌گردد.» لسان العرب، ماده« نمط»، ج 7، ص 417. روايت را از على، عليه السلام، نقل نموده است.

[454] -« خاك كجا و ربّ الارباب كجا!» عفيف عسيران مصحح كتاب تمهيدات عين القضاة در صفحه 276 آن را به عنوان حديث ضبط كرده است. اسرار الحكم سبزوارى، ص 23.

[455] - پاورقى 204.