گردد. و خلقى كه مخالف كتاب اللّه است زخرف و باطل است. و همچنين جميع معارف و احوال قلوب و اعمال باطن و ظاهر خود را بايد با كتاب خدا تطبيق كند و عرضه دارد تا به حقيقت قرآن متحقق گردد و قرآن صورت باطنى او گردد.

و در اين مقام آداب ديگرى است كه بعضى از آنها را ما در اول اين رساله در آداب مطلق عبادات مذكور داشتيم، و بعضى از آنها در همين آداب مندرج است، و ذكر بعضى ديگر منجر به تطويل شود، از اين جهت از آنها صرف نظر شد. و اللّه العالم.

خاتمه: در ذكر ترجمه پاره‌اى از روايات شريفه است‌

براى تتميم فائده و تبرك به كلام عترت طاهره.

در كافى شريف سند به سعد مى‌رساند از حضرت باقر العلوم عليه السلام كه فرمود: «اى سعد، تعلّم كنيد قرآن را زيرا كه قرآن مى‌آيد روز قيامت در بهترين صورتها.» پس فرمود قريب به اين معنى كه: در هر يك از صفوف خلايق از مؤمنين و شهداء و انبياء و در صف ملائكة اللّه عبور كند، و آنها همه گويند اين از ما نورانى‌تر است تا آن كه رسول ختمى معرفى آن كند.

- الى آخر الحديث.[310] و از حضرت صادق روايت كند كه «خداى تعالى وقتى كه جمع فرمايد اوّلين و آخرين را، ناگاه آنها شخصى را مى‌بينند كه پيش مى‌آيد كه هرگز صورتى از او بهتر ديده نشده.»[311] و احاديث به اين مضمون بسيار است و دليل واضح بر گفته اهل معرفت است كه از براى موجودات اين‌

[309] -« و تو كتاب روشنى هستى كه با حروف آن، پنهان آشكار مى‌گردد.» از ابيات منسوب به امير المؤمنين عليه السلام كه با اين بيت آغاز مى‌شود:

.

[310] - اصول كافى، ج 4، ص 394،« كتاب فضل القرآن»، باب 1، حديث 1.

[311] - منبع پيشين.