مقصد چهارم در آداب قلبيه وقت است‌

و در آن دو فصل است‌

فصل اوّل [طوايف اهل معرفت و اصحاب مراقبت‌]

بدان كه اهل معرفت و اصحاب مراقبه را به قدر قوت معرفت آنها به مقام مقدّس ربوبيّت و اشتياق آنها به مناجات حضرت بارى عزّ اسمه، از اوقات صلوات، كه ميقات مناجات و ميعاد ملاقات با حق است، مراقبت و مواظبت بوده و هست.

آنان كه مجذوب جمال جميل و عاشق و دلباخته حسن ازلند و از جام محبّت سرمست و از پيمانه الست بيخودند، از هر دو جهان رسته و چشم از اقاليم وجود بسته و به عزّ قدس جمال اللّه پيوسته‌اند، براى آنها دوام حضور است و لحظه‌اى از ذكر و فكر و مشاهدت و مراقبت مهجور نيستند.