یعنی دنبال کسب و کار و تجارت و درآوردن پول از راه مشروع بروید.

قرآن میفرماید: ثروتمندانی که از راه مشروع صاحب مال و ثروت شدند و صاحب سعه (تمکن) هستند [قسم نخورند که کمکشان را قطع میکنند.]

بعضی از مسلمین که متمکن و ثروتمند بودند، به بعضی دیگر که یا از مهاجرین یا از مساکین و یا از خویشاوندان خودشان بودند کمک مالی میکردند. بعد در یک جریانی- ظاهراً در همین جریان افک بوده- از اینها بدی دیدند و لذا ناراحت شدند و گفتند: عجب! ما به خاطر رضای خدا به اینها کمک میکنیم و اینها از کمک ما سوء استفاده میکنند و مرتکب گناه میشوند؛ ما به اینها کمک میکنیم و اینها شایعه میسازند، دروغ جعل میکنند. تصمیم گرفتند آنچه را به طور مداوم، ماهانه یا سالانه، به این فقرا و مساکین- که در قضیه افک شرکت کرده بودند- میدادند، قطع کنند. قسم خوردند و سوگند یاد کردند که ما دیگر به اینها کمک نخواهیم کرد.

ولی قرآن که به مسئله وحدت مسلمین بیش از هر چیزی اهمیت میدهد، با این که در اینجا قضیه افک و تهمت بزرگ پیش آمد و عموم مسلمین هم اشتباه کردند، فقط در مقام اصلاح اشتباهِ گذشته است، به عامه مسلمین میگوید شما خیلی اشتباه کردید که بلندگوی یک جمعیت بهم وابسته شدید، و بعد که بعضی تصمیم میگیرند کمک مالیشان را قطع کنند، چون این قطع کمک مالی سبب میشود آن دسته که جدا شدند برای همیشه جدا شده باشند، میفرماید: در عین حال گذشت داشته باشید و از اینها بگذرید و عفوشان کنید: وَ لا یأْتَلِ اولُوا الْفَضْلِ مِنْکمْ وَ السَّعَةِ ...

قسم نخورند متمکنان و ثروتمندان شما که کمکشان را به آن دسته از خویشاوندانشان یا مهاجرین و یا مساکین و فقرا که تاکنون به آنها کمک مالی میکردند قطع میکنند، باز هم کمک بدهند. وَ لْیعْفوا وَ لْیصْفَحوا الا تُحِبّونَ انْ یغْفِرَ اللَّهُ لَکمْ عفو کنند، بگذرند، گذشت داشته باشند، آیا دوست ندارید خدا از خودتان بگذرد؟ این آیه که نازل شد، آن گروهی که تصمیم داشتند کمکهای خود را قطع کنند گفتند دیگر کمکمان را قطع نمیکنیم.

اسلام و منطق محبت

اینجا نکتهای است. اشخاصی که با منطق اسلام آشنا و به آن وارد نیستند، غافلند که