بشنوند و از گوش دیگر بیرون کنند» و به تعبیر دیگر همان جا که میشنوند دفن کنند و حتی به صورت این که «من شنیدم» هم نقل نکنند؛ نه تنها به صورت یک امر قطعی نقل نکنند، حتی این طور هم نگویند که «من چنین چیزی شنیدهام.» همین گفتنِ «شنیدم» هم «پخش» است و اسلام از پخش این نوع خبرهای کثیف و ناپاک و آلوده ناراضی است. مخصوصاً یک جمله در ذیل دارد که میفرماید: وَ اللَّهُ یعْلَمُ وَ انْتُمْ لاتَعْلَمونَ. میخواهد بفرماید که شما نمیدانید این جنایت چقدر جنایت بزرگی است و طبعاً نمیدانید که عقوبت این جنایت چقدر بزرگ است. اسلام میخواهد که محیط و جوّ جامعه اسلامی بر اساس اعتماد متقابل و حسن ظنّ و ظنّ خیر و بر اساس خوبگویی باشد نه بر اساس بیاعتمادی و بدگمانی و بدگویی، و لهذا اسلام غیبت را آنچنان حرام بزرگی دانسته است که تعبیر قرآن این است: وَ لا یغْتَبْ بَعْضُکمْ بَعْضاً ایحِبُّ احَدُکمْ انْ یأْکلَ لَحْمَ اخیهِ مَیتاً [1] که خلاصهاش این است: آن که از کس دیگر غیبت میکند، در واقع دارد گوشت او را میخورد در حالی که او مرده است.

روی همین اساس است که قرآن با بیانات گوناگون، این مطلب را تأکید و تکرار میکند. از آن جمله این آیه است:

انَّ الَّذینَ یحِبّونَ انْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ امَنوا لَهُمْ عَذابٌ الیمٌ.

ترجمه آیه را ذکر میکنم و بعد عرض میکنم که به دو طریق میتوان این آیه را تفسیر کرد و تفسیر هم کردهاند و هر دو شکل نزدیک به یکدیگر است. آیه میفرماید: برای کسانی که دوست دارند فحشا در میان اهل ایمان شایع شود عذاب دردناکی آماده شده است. این آیه از آن آیههایی است که دو معنی دارد و هر دو معنا درست است.

معنی اول آیه

یکی از گناهان بسیار بزرگ که قرآن وعده «عذاب الیم» برای آنها داده است این است که کسی یا کسانی بخواهند خودِ فحشا را در میان مردم رایج کنند. هستند