را لعنت میکند که بر آن بول کند» [1] و ازدواج را مقدس میشمارد.

مجازات تهمت زنا

وَ الَّذینَ یرْمونَ الُمحْصَناتِ ثُمَّ لَمْ یأْتوا بِارْبَعَةِ شُهَداءَ فَاجْلِدوهُمْ ثَمانینَ جَلْدَةً وَ لا تَقْبَلوا لَهُمْ شَهادَةً ابَداً وَ اولئِک هُمُ الْفاسِقونَ.

کلمه «مُحْصَن» یا «مُحْصِن» در قرآن به دو معنا ذکر میشود. گاهی در خصوص زن شوهردار گفته میشود، یعنی آن که در حصار ازدواج قرار گرفته، و گاهی این کلمه به معنی زن عفیف است ولو زن مجرّدی باشد. اینجا معنای دوم مقصود است:

کسانی که رمی میکنند [2] و با تیر تهمت، زنان پاکدامن را هدف قرار میدهند و حرفی میزنند که نسبت ناپاکدامنی به آنهاست و چهار شاهد هم نمیآورند [پس به آنها هشتاد ضربه شلاق بزنید و دیگر شهادت آنها را قبول نکنید و اینها فاسقاند.]

اسلام البته هیچ مدعایی را بدون دلیل نمیپذیرد. ولی بعضی از مدعاهاست که با حرف یک نفر هم قبول میکند حتی اگر آن یک نفر زن باشد، مثل مسائل زنانهای که یک زن از طرف خودش بگوید. وقتی کسی میخواهد زنش را طلاق دهد، چون طلاق در حال عادت جایز نیست، از زن میپرسند تو پاکی یا در حال عادتی؟ اگر گفت پاکم، کافی است و اگر گفت در حال عادتم، حرفش درست است. دیگر نمیگویند دو نفر شاهد اقامه کن، حرف خودش معتبر است. در بعضی موارد حتماً باید دو شاهد مرد باشد، مثل دعاوی مالی. ولی در دعاوی ناموسی، آنجا که پای حرمت ناموس و لکهدار شدن عفاف در میان است، اسلام میگوید حتی دو شاهد عادل هم کافی نیست. اگر دو شاهد عادلِ عادل [3] که مردم پشت سر آنها نماز