هُمْ کافِرونَ ای پیغمبر [1] اموال و اولاد اینها تو را به شگفت نیاورد [2]، اگر میبینی که خدا به اینها مال فراوان و اولاد فراوان داده است به شگفت در نیایی و نگویی اگر اینها مردمان بدبختی هستند پس اینهمه خوشبختی (ثروت زیاد، فرزندان زیاد) چرا به اینها رو آورده است؟ نه، ثروت و مال اسباب خوشبختی میشوند اما خوشبختی نیستند یعنی در افراد فرق میکند، گاهی همان مال و اولاد وبال انسان و اسباب بدبختی انسان میشوند. اینها که به خدا و پیغمبر ایمان ندارند همین مال و همین فرزندان سبب عذاب و رنج اینها در همین دنیا خواهد شد و خدا گاهی افرادی را به عقوبت اعمال بدی که کردهاند و به دلیل اینکه از نظر الهی ساقط شدهاند و به دلیل اینکه مستحق کرامت خدا نیستند مال و فرزند و اسباب و وسائل را برایشان زیاد قرار میدهد تا بیشتر بدبخت و معذب بشوند.

سخن زینب علیها السلام خطاب به یزید

آیه دیگری در قرآن هست که همان آیه را وجود مقدس زینب کبری در مجلس یزید برای یزید خواند. فرمود: یزید! تو خیال نکن حالا که این مُلک و این ثروت و این مال و این خدم و حشم و این همه وسائل برایت فراهم شده [مشمول لطف خدا هستی،] بگویی پس معلوم میشود خدا من را خیلی دوست دارد، این دلیل این است که خدا به من عنایت دارد؛ خدا خیلی من را دوست دارد که این همه اسباب و وسائل داده. بدان که منطق دیگری در کار است که قرآن آن را بیان کرده و آن این است که گاهی افراد به دلیل اینکه دیگر از چشم خدا افتادهاند یعنی مستحق کرامت خدا نیستند بلکه مستحق عقوبت خدا هستند خدا برای اینها وسائل فراهم میکند تا در آن راهِ گمراهی که رفتهاند بیشتر بروند و بیشتر مستحق عذاب خدا بشوند.

وَ لا یحْسَبَنَّ الَّذینَ کفَروا أنَّما نُمْلی لَهُمْ خَیرٌ لِانْفُسِهِمْ انَّما نُمْلی لَهُمْ لِیزْدادوا اثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ [3]