موضوع سخن «احیای فکر دینی» است. ممکن است در ذهنها بیاید که این معنی ندارد، مگر ما وظیفه داریم و یا حق داریم که بخواهیم دین را احیاء کنیم؟! کار بعکس است، دین باید ما را احیاء کند، ما نمیتوانیم دین را احیاء کنیم.
بالاتر اینکه شاید بعضی این جور اشکال بکنند که این عنوان با خود آیهای که در عنوان مطلب خوانده شد تناقض دارد. آیه میفرماید: یا ایهَا الَّذینَ امَنُوا اسْتَجیبوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسولِ اذا دَعاکمْ لِما یحْییکمْ یعنی دعوت خدا و پیغمبر را بپذیرید، پیغمبری که شما را دعوت میکند به چیزی، یعنی به دین، که آن دین شما را زنده میکند. دین به شما زندگی میدهد. پس آن چیزی که زندگی میدهد دین است و آن چیزی که زندگی میپذیرد افراد بشرند که ما هستیم. پس احیای فکر دینی یعنی چه؟
[1]* این سخنرانی در ساعت 8 بعدازظهر روز جمعه 27 مردادماه 1340 در انجمن ماهانه دینی ایراد شده است.[2]. انفال/ 24.
نام کتاب : مجموعه آثار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 25 صفحه : 491